دعای امام حسین(ع) بر جسارت دشمنان در روز عاشورا + صوت
روز عاشورا، شاهد واکنشی الهی به جسارت دشمنان بود؛ دعای امام حسین(ع) بلافاصله بر دشمنانی، چون عبدالله بن حوزه و محمد بن اشعث مستجاب شد.
خطبه عاشورا؛ تأکید امام حسین(ع) بر نسب نبوی و صبر یاران + صوت
امام حسین(ع) در صبح عاشورا پس از اقامه نماز، یاران خود را به صبر و استقامت دعوت کردند و در خطبه‌ای تاریخی، ضمن معرفی مقام و نسبت‌شان با پیامبر(ص)، دلایل قیام خود را بیان و با دعا و آرایش نظامی، سپاه نبرد را آماده کردند.
آمادگی و وفاداری یاران امام حسین(ع) در شب عاشورا + صوت
امام حسین(ع) در شب عاشورا با برداشتن بیعت، یاران را آزاد گذاشت، اما آنان با وفاداری و اخلاص، تا آخرین لحظه کنار امام ایستادند. با اقدامات حفاظتی، سفارش به غسل و دعا و توصیه به صبر و شکیبایی، امام اصحاب و خاندان خود را برای روز عاشورا آماده ساخت.
پایمردی یاران و رد امان‌نامه شمر در شب تاسوعا + صوت
در روز تاسوعا، با وجود محاصره لشکر دشمن و پیشنهاد امان‌نامه برای فرزندان‌ام‌البنین، حضرت عباس(ع) و برادرانش وفاداری خود به امام حسین(ع) را اثبات کردند و امان عبیدالله را طرد کردند.
قطع آب فرات بر امام حسین(ع) و یارانش + صوت
در روز هفتم و هشتم محرم به دستور عبیدالله بن زیاد، آب فرات بر امام حسین(ع) و اهل‌بیتش بسته شد و تشنگی به اوج رسید؛ در این ایام، تلاش‌های مذاکره و حتی پیشنهاد آشتی امام(ع) راه به جایی نبرد و عمر بن سعد، میان وعده دنیوی و آخرت گرفتار ماند.
تلاش عبیدالله بن زیاد در گردآوری سپاه برای جنگ با امام حسین(ع) + صوت
در حالی که عبیدالله بن زیاد، حاکم کوفه، با وعدہ عطایا و تهدید مردم را برای جنگ با امام حسین(ع) بسیج می‌کرد، بسیاری از سپاهیان از رفتن به کربلا اکراہ داشتند. با این حال، او با اعزام فرماندهانی چون شمر بن ذی‌الجوشن و حصین بن نمیر و جمع‌آوری لشکری بالغ بر ۲۰ هزار نفر، بر فشارها افزود و حتی با اعدام فراریان، سعی در ایجاد رعب و وحشت داشت.
تردید‌های عمر بن سعد در میانه دنیا و آخرت + صوت
در روز‌های آغازین محرم و همزمان با ورود امام حسین(ع) به کربلا، سرنوشت بزرگ‌ترین واقعه تاریخ اسلام نه فقط در بزم بولهبان کوفه، که در ضمیر مردی رقم خورد که اسیر آرزو‌های دنیایی و تهدید ارباب قدرت بود. این روایت، پرده‌ای است از جدال درونی عمر بن سعد؛ میل به حکومت ری یا اطاعت از وجدان و پرهیز از قتل فرزند پیامبر؛ تصمیمی که نه‌تنها سرنوشت او، بلکه تاریخ تشیع را شکل داد.
ورود امام حسین(ع) به کربلا و اصرار عبیدالله به آغاز مقابله + صوت
امام حسین(ع) پس از دریافت الهامی از شهادت خود و یارانش، در دوم محرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا رسید؛ در حالی که با شدت گرفتن فشار عبیدالله بن زیاد و اصرار او بر جنگ، حضرت با تأکید بر حقانیت راه خود و وفاداری اصحاب، آماده مقابله با حکومت ستمگر شد.
بازتاب گفت‌وگو‌ها در منزلگاه‌های مسیر کربلا + صوت
امام حسین(ع) در مسیر حرکت به کربلا، با ایراد سخنانی مهم در منزلگاه‌های مختلف اهداف نهضت الهی خود را تشریح و مردم را به مقابله با ستم و انحراف فراخواندند و بر ضرورت اصلاح جامعه و ایستادگی در برابر ظلم و تغییر حدود الهی توسط حاکمان ستمگر تأکید کردند.
مرگ با عزت را بر زندگی با ستمگران ترجیح می‌دهم
دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در جلسه چهاردم از سلسله جلسات «پرواز تا ملکوت» گفت: در طول حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا، ایشان با خطبه‌ها و سخنان روشنگرانه خود بر حقانیت قیام و لزوم ایستادگی مقابل ستمگران تأکید کرد.
