به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یداللهپور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد.
مبحث سیویکم «پرواز تا ملکوت» به معرفی گروهی از شهدای عصر عاشورا از غیر بنیهاشم میپردازد که مشروح آن را میخوانیم و میشنویم.
ابتدا بکر بن حی، کسی که با سپاه عمر بن سعد آمد و پس از شنیدن خطبههای امام حسین(ع)، توبه کرد و جانب امام(ع) را گرفت و شهید شد، معرفی میشود. سپس ضرغامة بن مالک، از شیعیان کوفه و یاران مسلم بن عقیل، ذکر شده که در نهایت به امام(ع) پیوست و پس از نماز ظهر عاشورا به شهادت رسید.
شهیدی دیگر، مجمع بن زیاد است که در مسیر به امام حسین(ع) ملحق شد و پس از شنیدن خبر شهادت مسلم، از امام(ع) جدا نشد تا خود شهید شد. عباد بن مهاجر نیز در یکی از منزلگاههای بین راه به کاروان حسینی پیوست و به شهادت رسید. وهب بن حباب کلبی، جوانی شجاع بود که با اجازه امام(ع) به میدان رفت و شجاعت کمنظیری نشان داد و پس از قطع شدن دستانش، همسرش برای حمایت از او وارد میدان شد. امام حسین(ع) او را به عقب فرستاد و وهب تا شهادت جنگید.
شهید بعدی، حبشی بن قیس نهمی، از نسل صحابه پیامبر(ص) بود که پیش از شدتگیری جنگ به امام(ع) پیوست و در کنار ایشان شهید شد. سپس زیاد بن عریب با شهامت و اخلاص خود مطرح میشود که گفته میشود با اشعار رزمی (رجز)، رشادتش را بیان داشته و پس از نبردی سخت توسط دشمن به شهادت رسید و سرش جدا شد. عقبة بن صَلت، در بین راه مکه به کربلا با کاروان امام همراه شد و تا شهادت پای امام ایستاد. قعنب بن عمرو از شیعیان بصره بود که با حجاج بن بدر سعدی به امام حسین(ع) پیوست و در زیارت ناحیه مقدسه سلام ویژهای به او آمده است.
انیس بن معقل و قُرّة بن أَبی قُرّة نیز، از شجاعان جبهه امام بودند که پس از دفاع از اهل بیت و حتی پس از به خاک افکندن تعدادی از سپاه دشمن، نهایتاً به شهادت رسیدند. عبدالرحمان بن عبدالله أرحَبی و یحیی بن سلیم مازنی هم با شجاعت و ذکر رجز در میدان جنگیدند و شهید شدند. شهید دیگری به نام مُنجِحة بن سَرحان عبدی نیز با مادرش به کربلا آمده و طبق گزارش شیخ طوسی و زمخشری، عصر عاشورا به شهادت رسید.
آخرین شهید غیر بنیهاشم، سُوید بن عمر بود که مردی پارسا، شجاع و مقاوم به شمار میرفت. او بعد از مجروح شدن، با شنیدن خبر شهادت امام حسین(ع) دوباره برخاست و تا آخرین لحظه با دشمن جنگید و سرانجام شهید شد.
در پایان امام حسین(ع) با جملههایی روحبخش، یارانش را به پایداری و امید به بهشت دعوت میکند و میفرماید: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است، و مرگ پلی است به سوی رحمت الهی. اصحاب امام نیز در آخرین آنات، مشتاقانه به میدان میروند و امام برایشان دعا میکند و آنها را ستایش میکند.