شهادت علی‌اکبر(ع)؛ جلوه‌ای از غربت و عظمت اهل بیت(ع) در عاشورا + صوت
در این روایت لحظات رشادت و شهادت حضرت علی‌اکبر(ع)، جوان بزرگوار و شبیه‌ترین فرد به پیامبر(ص) بازگو می‌شود؛ جوانی که با اجازه امام حسین(ع) به میدان رفت و پس از نبردی جانانه با لب تشنه به شهادت رسید و داغی بزرگ بر دل اهل بیت(ع) گذاشت.
به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یدالله‌پور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد.
مبحث سی‌‌‌ودوم «پرواز تا ملکوت» راوی به دلاوری و شهادت اهل بیت امام(ع) در روز عاشورا می‌پردازد که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم و می‌شنویم.
حضرت علی‌اکبر(ع)، فرزند بزرگ امام حسین(ع)، جوانی خوش‌سیما و با اخلاقی شبیه پیامبر(ص) هنگامی که اجازه رفتن به میدان نبرد می‌گیرد، امام حسین(ع) با چشمانی اشکبار او را بدرقه و در حقش دعا می‌کند.
حضرت علی‌اکبر(ع) چندین بار به لشکر دشمن حمله و با وجود تشنگی و خستگی، جنگاوری می‌کند. در بازگشت به خیمه، از شدت عطش و سنگینی زره گلایه می‌کند، اما پدرش او را دلگرم کرده و وعده می‌دهد که پیامبر(ص) به‌زودی او را سیراب می‌کند و انگشترش را به او می‌دهد تا برای مبارزه دوباره نیرو بگیرد.
در بازگشت به میدان، پس از مبارزه دلیرانه، دشمنان بدن ایشان را با شمشیر و نیزه پاره‌پاره می‌کنند. حضرت علی‌اکبر(ع) در واپسین لحظات با ندایی خبر از دیدار پیامبر(ص) می‌دهد و با شهادت به کاروان حسین(ع) می‌پیوندد.
امام حسین(ع) بر بالین فرزندش با تأثر فراوان حضور می‌یابد و حضرت زینب کبری(س) نیز ماتم‌زده به پیکر علی‌اکبر(ع) می‌رسد. در ادامه، پیکر ایشان به کنار خیمه آورده و خانواده عزادار می‌شوند.
