دانشگاه بهعنوان کانون تولید فکر و تربیت نیروی انسانی، تنها نهادی است که میتواند وفاق ملی را از سطح یک مطالبه عمومی به فهمی مشترک و پایدار ارتقا دهد و جهاددانشگاهی در بطن دانشگاهها نیز با مدیریت عالمانه و بهرهمندی از تنوعهای قومی، فرهنگی و فکری با تکیه بر ظرفیت سازمان دانشجویان و شهر دانشجو، بستر گفتوگوی ملی و تمرین همزیستی اجتماعی را در زیستبوم دانشجویی فراهم کند.