روایت ایثار یاران امام حسین(ع) پیش از ظهر عاشورا + صوت

به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یدالله‌پور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد. 

در مبحث بیست‌وهفتم «پرواز تا ملکوت» به روایت پایمردی و شهادت جمعی از یاران وفادار امام حسین(ع) در صبح عاشورا که با شجاعت و ایمان تا آخرین لحظه در کنار آن حضرت ایستادگی کردند، پرداخته شده است که مشروح آن را می‌خوانیم و می‌شنویم.

۴۲ شهید از شهدای پیش از ظهر عاشورا را تقدیم شما بزرگواران کردیم و اکنون ادامه آن شهدا را معرفی می‌کنیم: عمرو بن خالد صیداوی مردی شریف و مخلص اهل بیت(ع) بود. او همراه مسلم بن عقیل قیام کرد، اما وقتی مردم کوفه او را تنها گذاشتند، ناچار پنهان شد تا خبر شهادت قیس بن مسهر، فرستاده امام حسین(ع) را شنید. سپس همراه مولایش سعد به کاروان امام(ع) پیوست. سعد نیز مردی شریف و بلندهمت بود که در راه با عمرو بن خالد حرکت کرد.

در کنار آن‌ها جابر بن حارث و مجمع بن عبدالله بودند؛ مجمع، از اصحاب وفادار امیرالمؤمنین علی(ع) و شرکت‌کننده جنگ صفین بود. این چهار بزرگوار با هم بر سپاه کوفه حمله کردند و وقتی در محاصره دشمن قرار گرفتند، ابوالفضل‌العباس(ع) به دستور امام حسین(ع) برای نجاتشان وارد میدان شد و آن‌ها را از محاصره نجات داد، هر چند همگی سخت زخمی بودند و در نهایت شجاعانه در کنار هم شهید شدند.

در ادامه، عمرو بن حجاج زبیدی دوباره با سپاهش به جناح راست یاران امام(ع) حمله کرد، اما اصحاب امام(ع) با نشستن بر زانو و گرفتن نیزه‌ها، مانع پیشروی اسبان دشمن شدند و هنگام بازگشت، با تیراندازی، عده‌ای از دشمن را به خاک انداختند.

در این میان، بریر بن خضیر، قاری قرآن و مردی شجاع از اصحاب امام حسین(ع) بود. یزید بن معقل، از کوفیان، وارد میدان شد و بین او و بریر گفت‌وگویی درباره حق و باطل درگرفت. سپس باهم جنگیدند و بریر، یزید را با شمشیر از پا درآورد. بعد رَضی بن مُنقذ به او حمله کرد، اما مغلوب بریر شد. در همین زمان کعب بن جابر برای کمک آمد و بریر را با نیزه و شمشیر به شهادت رساند. بازگشت کعب با سرزنش خانواده‌اش رو‌به‌رو شد که چرا یار فرزند فاطمه(س) را کشته است.

سپس نوبت به امر بن قرظه انصاری رسید که پدرش از اصحاب پیامبر(ص) و امام علی(ع) بود. او در نبرد عاشورا، خدمتکار و فرستاده امام حسین(ع) بود. پس از مجروح شدن بسیار، رو به امام(ع) کرد و پرسید آیا به عهدش وفا کرده است؟ امام(ع) فرمود: «آری، تو پیش از من به بهشت خواهی رفت. سلام مرا به پیامبر برسان.» امر، پس از شنیدن این سخنان، جان سپرد.

شهیدان بعدی سعد بن حارث و برادرش ابوالحتوف بودند، که ابتدا جزو کوفیان و اهل «محکمه» (خوارج) بودند، اما در عصر عاشورا پس از شنیدن صدای اهل بیت(ع) و یادآوری مقام امام حسین(ع)، از کار خود پشیمان شدند. گفتند: «این حسین پسر پیامبر است و ما امید شفاعت جدش را داریم، پس چطور با او بجنگیم؟» پس به امام(ع) پیوستند و تا شهادت جنگیدند.

در پایان، نافع بن هلال، مرد شجاع و قاری قرآن که آن هم از یاران امیرالمؤمنین(ع) در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بود، نیز معرفی شد. او با دلاوری جنگید تا دستانش شکست و دشمنان او را اسیر کردند. شمر او را به شهادت رساند.