Kâf suresi Kur’an-I Kerim ellinci suresi olup Mekke döneminde inmiştir. 45 ayettir. 25. cüzde yer almaktadır. Peygamber Efendimiz’e (s.a.v) nazil olan 34. Suredir. Sure, adını başındaki “Kâf ” harfinden almıştır. Mead, kafirlerin ölülerin dirilişini görünce şaşırmaları, nübüvvet, tevhid ve Allah’ın kudreti bu surede bahsedilen konular arasındadır.
Bu sure, İslam’a davet meselesini beyan ederek bu davetin içeriğine işaret etmektedir. Yani mead, müşriklerin bunu inkarı ve insanın öldükten sonra tekrar dirilmelerine şaşırmaları zikredilmekte ve daha sonra ise şüphelerini ve şaşkınlıklarını yanıtlanarak eğer hidayet yoluna dönmezlerse helak olacaklarından söz ediyor.
Sure, göklerin ve yerin yaratılışı, göğün yıldızlarla süslenmesi, yerin ve dağların yaratılması, bitkilerin büyümesi, gökten su indirilmesi ve kullara rızık verilmesi ve onunla yeryüzünün diriltilmesi gibi örneklerle Allah'ın sonsuz kudretini ve ilmini ispat etmektedir.
Bu bahaneyle insanoğlunun durumuna değinerek yaratıldığı ilk günden, dirilinceye kadar tüm hayatında yaptığı şeylerin eylemlerinin eksiz bir şekilde kaydedildiğinden ve dirildikten sonra başına geleceklerden bahsedelir. Kıyamet gününde bütün amellerinin hesabı sorulacağı ve buna göre ya iyilik yapanlardan olup cennete gideceği, ya da zulmedenlerden olup cehennem ateşine gireceği belirtilir.