Littafin da baya sabawa junansa kuma ya dace da amsa bukatun dan adam

Tehran (IQNA) A zamanin yau, saboda ci gaban fasaha da samun damar yin amfani da kayan aiki cikin sauƙi, da wuya a sami littafi wanda farkonsa ya yi daidai kuma ya dace da ƙarshe. Bisa ga wannan batu, wanzuwar littafi a cikin ƙarni 14 da suka wuce ba tare da bambanci ko ɗaya ba yana da mahimmanci.

Daya daga cikin mu'ujizar Alkur'ani ita ce rashin bambance-bambance a tsakanin ayoyinsa marasa adadi. Ayoyin da suka sauka cikin shekaru 23 a jihohi da yanayi daban-daban (a Makkah, a Madina, a tafiye-tafiye, da yaki, da natsuwa, da ci da nasara, da cin nasara, da dai sauransu) wadanda suka kunshi batutuwa daban-daban. Waɗannan ayoyin ba a riga an rubuta su don a gyara su daga baya ba. Haka nan kuma babu ko kadan tsakanin ayoyinsa.

Da an raba Al-Qur'ani mai girma in ba daga wurin Allah ba ne. Domin kuwa Allah mai hikima ne, kuma hikimarsa ce ke haifar da wajabcin hattara da sabani. Don haka bai kamata kur'ani ya samu sabani ba. Idan aka samu bambanci, Allah ba shi da hikima, idan kuma ba shi da hikima ba, ba za a ce shi ne Allah ba.

Dalilin wanzuwar wannan bambamci a fili yake domin a hankali mutane suna karuwa da iliminsu, don haka nan da shekaru 23, babu shakka za a iya ganin wani gagarumin bambanci a cikin maganganunsu. A gefe guda kuma, abubuwa daban-daban a lokacin rayuwa suna haifar da yanayi daban-daban na tunani da motsin rai waɗanda ke yin tasiri sosai ga tunanin mutum da maganganunsa.

Sai dai a fili yake cewa Alkur’ani ba shi da ‘yar bambance-bambance a cikinsa, domin ma’abucinsa ba mutum ba ne da ke kara ilimi da canza matsayinsa a kowace rana. Ma'abocinta shi ne Allah Madaukakin Sarki, wanda ya san duk abin da ke cikin duniya. Don haka babu wani abu da ake karawa a iliminsa ta yadda maganarsa ta kasance cikin sabani da sabani.

Mu tsallake wannan duka, a cikin tarihi akwai wadanda suke son bata Kur’ani, don haka suka rika amfani da dabaru da dabaru da dama. Duk da haka, sun kasa samun bambanci da Kur'ani don bata sunan Kur'ani.