شمدبافی هنری که رو به فراموشی است
کانون خبرنگاران نبأ ــ مهارت و ابتکار ایرانیان در هنر بافندگی سابقه‌ای بس طولانی دارد که از جمله آن شمد بافی است که در استان‌های یزد و مازندران رواج بیشتری دارد.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ مهارت و ابتکار ایرانیان در هنر بافندگی سابقه‌ای بس طولانی دارد؛ شَمَد یکی از صنایع دستی بافتنی ایران از جنس پارچه ابریشمی یا پنبه‌ای است که معمولاً به عنوان روانداز در فصل تابستان استفاده می‌شود و بیشتر نقش چهارخانه دارد، شمدبافی در استان‌های یزد و مازندران رواج دارد.
رنگ‌های استفاده شده در شمد بافی بسیار شاد و طرح‌های آن نیز به صورت چهار خانه، چهار خانه است، با توجه به لطافتی که پارچه دارد شست و شوی آن بسیار ساده بوده و خیلی سبک است.
در روستا‌های کشور، صنایع دستی به‌خصوص در ایام زمستان و روز‌هایی که فعالیت‌های کشاورزی کمتر می‌شود، رواج فراوانی دارد.
فاطمه حیدری، یکی از بانوان هنرمند روستای وزوار بخش هزارجریب از توابع شهرستان گلوگاه استان مازندران است که توانست علاوه بر زنده نگه داشتن و احیای این هنر، باعث ایجاد اشتغال و درآمد برای خانواده و اقوام خود باشد.
اگر مسئولان توجه بیشتری به این بخش از روستاها داشته باشند، تسهیلات خود اشتغالی می‌تواند نقش به‌سزایی در اقتصاد خانواده‌ها به‌ویژه در روستاها داشته باشد.
اگر این هنرمندان از تأمین موارد اولیه خیالشان راحت و فضایی هم جهت معرفی و یا فروش این صنایع دستی باشد، می‌توان گفت با انگیزه بیشتری کار خود را ادامه می‌دهند.
زاییده هنر دست هنرمندان روستایی نباید در پستو‌های قدیمی خاک بخورد و با گذر زمان و صنعتی شدن زندگی امروزی رو به فراموشی بگذارد، بلکه باید به زیبایی در قاب زندگی فرد فرد مردم بنشیند و نسل به نسل گویای گنجینه عظیم صنایع دستی باشد.
هر چند در دنیای امروزی بنابر شرایط جامعه بسیاری از رشته‌های صنایع دستی در زندگی روزمره انسان‌ها دیگر کاربردی ندارند و اقتضای روز مردم نیست، اما برای حفظ، ثبت و مستندسازی هنر فاخر صنایع دستی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیازمند حمایت بیشتری است.
انتهای پیام رنگ‌های استفاده شده در شمد بافی بسیار شاد و طرح‌های آن نیز به صورت چهار خانه، چهار خانه است، با توجه به لطافتی که پارچه دارد شست و شوی آن بسیار ساده بوده و خیلی سبک است.
در روستا‌های کشور، صنایع دستی به‌خصوص در ایام زمستان و روز‌هایی که فعالیت‌های کشاورزی کمتر می‌شود، رواج فراوانی دارد.
فاطمه حیدری، یکی از بانوان هنرمند روستای وزوار بخش هزارجریب از توابع شهرستان گلوگاه استان مازندران است که توانست علاوه بر زنده نگه داشتن و احیای این هنر، باعث ایجاد اشتغال و درآمد برای خانواده و اقوام خود باشد.
اگر مسئولان توجه بیشتری به این بخش از روستاها داشته باشند، تسهیلات خود اشتغالی می‌تواند نقش به‌سزایی در اقتصاد خانواده‌ها به‌ویژه در روستاها داشته باشد.
اگر این هنرمندان از تأمین موارد اولیه خیالشان راحت و فضایی هم جهت معرفی و یا فروش این صنایع دستی باشد، می‌توان گفت با انگیزه بیشتری کار خود را ادامه می‌دهند.
زاییده هنر دست هنرمندان روستایی نباید در پستو‌های قدیمی خاک بخورد و با گذر زمان و صنعتی شدن زندگی امروزی رو به فراموشی بگذارد، بلکه باید به زیبایی در قاب زندگی فرد فرد مردم بنشیند و نسل به نسل گویای گنجینه عظیم صنایع دستی باشد.
هر چند در دنیای امروزی بنابر شرایط جامعه بسیاری از رشته‌های صنایع دستی در زندگی روزمره انسان‌ها دیگر کاربردی ندارند و اقتضای روز مردم نیست، اما برای حفظ، ثبت و مستندسازی هنر فاخر صنایع دستی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیازمند حمایت بیشتری است.
