تقدم تربیت اعتقادی بر قانون در سیره نبوی
استاد پیشکسوت حوزه تعلیم و تربیت گفت: سورههای مکی نشان میدهند که اساس دعوت پیامبر اسلام(ص) بر اصلاح باورها، تقویت ایمان و تربیت اعتقادی انسانها استوار بوده و بدون این مرحله، جامعهسازی و قانونگذاری معنا نخواهد داشت.
به گزارش خبرنگار ایکنا از مازندران، علی قائمی، استاد پیشکسوت حوزه تعلیم و تربیت و پژوهشگر علوم دینی، امروز چهارم دی ماه در آیین نکوداشت خود که در دانشگاه نوشیروانی بابل برگزار شد، با ابراز تواضع نسبت به برگزارکنندگان این مراسم اظهار کرد: در محضر بزرگان و فرهیختگان، احساس کوچکی میکنم و به خدا سوگند خود را شایسته چنین برنامهای نمیدانستم، چراکه بزرگان بسیاری در این سرزمین عمر خود را صرف خدمت به اسلام و مردم کردهاند.
وی افزود: آنچه امروز مطرح میکنم، از یک سو روایت زندگی شخصی من است و از سوی دیگر، روایت مشترک بسیاری از کسانی است که این سخنان را میشنوند.
این استاد حوزه تعلیم و تربیت با اشاره به ساختار قرآن کریم گفت: قرآن ۱۱۴ سوره دارد؛ سورههایی کوچک و بزرگ، اما این سورهها به دو دسته مکی و مدنی تقسیم میشوند. پیامبر اکرم(ص) به مدت سیزده سال در مکه حضور داشتند و آیات نازلشده در آن دوران، عمدتاً به اصلاح بنیانهای فکری و اعتقادی مردم میپرداخت.
قائمی با بیان اینکه در دوره مکه هنوز از حکومت، قانون و ساختار اجتماعی خبری نبود، تصریح کرد: محور دعوت پیامبر (ص) در این دوره، ایمان، توحید، اخلاق و تنظیم باورهای انسانها بود. پیامبر(ص) تلاش کردند به مردم بفهمانند خدا کیست، دین برای چیست، پیامبران چرا آمدهاند و انسان چگونه باید مسیر زندگی خود را انتخاب کند.
وی ادامه داد: در مکه، نه حکمی اجرا شد، نه جنگی صورت گرفت و نه ساختار سیاسی و اجتماعی شکل گرفت؛ بلکه همه تلاشها بر پایهگذاری اندیشه و اعتقاد انسانها متمرکز بود. تنها پس از هجرت به مدینه و شکلگیری جامعه اسلامی بود که آیات نازلشده ناظر به قانون، نظم اجتماعی، مسئولیتها و ساختارهای حکومتی شدند.
این استاد دانشگاه با تأکید بر پیام این سیر تاریخی و قرآنی گفت: تمام سورههای مکی درباره پایهگذاری بنیانهای اعتقادی انسانهاست و این نشان میدهد که بدون اصلاح باور، دین به شکل پایدار در زندگی انسان معنا پیدا نمیکند.
قائمی با اشاره به تجربه شخصی خود افزود: از همان سالهای نوجوانی، برای من روشن شد که انسان برای زندگی نیازمند دین است و دستورالعمل زندگی را باید از آیات مکی قرآن آموخت؛ همان آیاتی که به انسان میآموزند چرا باید دیندار باشد و دین چه نقشی در سامانبخشی به زندگی فردی و اجتماعی دارد.
وی با اشاره به تألیفات خود گفت: براساس همین اندیشهها، کتابهایی با محور «چرایی دین»، «چرایی اسلام» و «چرایی تشیع» نوشتم تا بتوانم این پرسشها را در حد توان خود پاسخ دهم که انسان چرا باید دیندار باشد، چرا اسلام را انتخاب کند و چرا در میان مذاهب، تشیع را برگزیند.
این اندیشمند دینی تصریح کرد: تشیع برای من یک باور صرف نیست، بلکه جزئی از وجود و هویت من است و آینده بشر را در پرتو اندیشه اسلامی و مکتب تشیع میدانم.
قائمی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر نقش اندیشه دینی در نظام تربیتی جهان بیان کرد: نظام تربیتیای که قابلیت پیادهسازی در سطح جهانی دارد، نظامی است که بر پایه اندیشه دینی و انسانی استوار باشد و بتواند انسان را از درون تربیت کند.
وی در پایان، ضمن قدردانی از حاضران و برگزارکنندگان مراسم، خاطرنشان کرد: اگر در طول این سالها توفیقی در مسیر علمی و فرهنگی حاصل شده، نتیجه هدایت اساتید، معلمان و بزرگان دینی بوده است که از آغاز جوانی، مسیر اندیشه و باور را برای من روشن کردند.
