شب پایانی اجرا با استقبال خوب مخاطبان همراه بود. نمایش قرار بود رأس ساعت ۷:۳۰ آغاز شود، اما با ۲۵ دقیقه تأخیر، در نهایت ساعت ۷:۵۵ شروع شد و در ساعت ۸:۵۵ به پایان رسید. این تأخیر موجب نارضایتی برخی از مخاطبان شد. بهویژه وقتی که مخاطبان انتظارات خاصی از زمانبندی داشتند، تأخیر در شروع برنامه بر تجربه تماشای آنها تأثیر منفی گذاشت و موجب بیحوصلگی یا کاهش تمایل به ادامه تماشا شد.
در این نمایش، هدا عبدالملکی بهعنوان دستیار کارگردان، رحیم حاجیتبار بهعنوان طراح صحنه، مازیار صفدری بهعنوان دراماتوژ، سپیده توکلی بهعنوان چهرهپرداز، سپهراد پهلوان بهعنوان دستیار چهرهپرداز، همایون ابراهیمی بهعنوان مسئول موسیقی، وانیا تاجالدین بهعنوان منشی صحنه، آرمان حسینزاده بهعنوان صدای راوی، شاهین عطایی بهعنوان مدیر صحنه و جعفر پایفشرده بهعنوان مدیر اجرایی با گروه همکاری داشتند.
معین حسینزادگان، قاسم اصغری، میلاد ساداتی، محمد قنبری، فاطمه امینی، یونس رهبر، علیرضا شربتیان، آرمین عطایی و آرین پورمند به ایفای نقش پرداختند. همچنین، ثنا ضیاییشهمیرزادی، ترنج صمدی، تانیا ضرابپوری و سپهر فلاح بهعنوان ایفاگران نقش سایهای در این نمایش حضور داشتند.
داستان نمایش بوبوک روایتگر زندگی هشت انسان بود که در دنیای پس از مرگ به سر میبردند. این افراد که در قبرهای خود زندگی میکردند، بهدلیل عادتها و رفتارهای مختلفشان، درگیر تقابل و کشمکش با یکدیگر شدند. اما به تدریج و با گذر از مراحل زوال جسمی، تفکر و نگرش آنها دچار تغییرات عمیقی شد.
طراحی صحنه این نمایش از سطوح متنوعی تشکیل شده بود که رشتهای مشترک، تمامی شخصیتها را به هم پیوند میداد. شخصیتها با پوششهایی ساده و عادی روی صحنه حضور داشتند که بهطور همزمان با فضاهای گوناگون صحنه، فضای وهمآلود و انتزاعی دنیای پس از مرگ را به بهترین نحو به نمایش گذاشت.
کارگردان نمایش، هنگامه غریبی، با استفاده از موسیقی مناسب و تکنیکهای نمایش سایهای، جذابیتی خاص به اجرا افزود که باعث جذب و غرق شدن مخاطبان در دنیای نمایش شد. استفاده هنرمندانه از سایهها، فضای رازآلود و تئاتری ایجاد کرد که تأثیرگذاری بصری و معنایی عمیقی داشت.
بازیگران با حضور در میان مخاطبان، ارتباط نزدیکی با تماشاگران برقرار کردند و توانستند احساسات و درگیریهای درونی شخصیتها را بهخوبی منتقل کنند. این ارتباط بیواسطه با تماشاگران، تجربهای متفاوت و تأثیرگذار را برای آنها به ارمغان آورد.
این نمایش با طراحی خلاقانه، اجرای هنرمندانه و مفاهیم فلسفی عمیق، نه تنها به عنوان یک اثر نمایشی جذاب بلکه به عنوان یک تجربه فکری و احساسی برای تماشاگران به یاد ماندنی بود.
بهرمندی از چهرهپردازی مناسب و بازی روان بازیگران نیز جذابیت خاصی به نمایش بخشید و توانست احساسات و پیچیدگیهای درونی شخصیتها را بهطور شایستهای به مخاطب منتقل کند. این ویژگیها، همراه با طراحی صحنه و تکنیکهای هنری دیگر، نمایش را از سویههای بصری و احساسی بسیار اثرگذار ساخت.
در پایان میتوان گفت که نمایش بوبوک به طور کلی تجربهای تأثیرگذار و جذاب برای تماشاگران به ارمغان آورد. با وجود تأخیر ۲۵ دقیقهای در آغاز اجرا که بر تجربه اولیه مخاطبان تأثیر گذاشت، طراحی صحنه، کارگردانی خلاقانه و بازیهای هنرمندانه از جمله ویژگیهایی بودند که توانستند این نقص را جبران کنند. داستان فلسفی و عمیق نمایش، همراه با استفاده هنرمندانه از سایهها، موسیقی و تعامل نزدیک بازیگران با تماشاگران، فضایی خاص و غنی خلق کرد که علاوه بر جنبههای بصری، یک تجربه فکری و احساسی را برای مخاطبان فراهم آورد.
بهطور کلی، بوبوک اثری بود که نه تنها از لحاظ هنری موفق ظاهر شد، بلکه توانست به عمق مفاهیم انسانی و فلسفی بپردازد و مخاطب را درگیر کند. از این رو، میتوان آن را به عنوان یک تجربه نمایشی ارزشمند در تاریخ هنرهای نمایشی شهرستان فریدونکنار و منطقه به حساب آورد.
حمیدرضا گلمحمدیتواندشتی