به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از زبان محمدهادی یداللهپور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا، منتشر شد.
در متن ذیل خلاصهای از مبحث ششم «پرواز تا ملکوت» درباره قیام امام حسین(ع)، تحلیل دعوتنامههای کوفیان، اعزام مسلم بن عقیل به کوفه، بیعت گسترده مردم با او و نقش آن در تصمیم امام برای حرکت به کربلا را با هم میخوانیم و میشنویم.
در مباحث گذشته بیان شد که امام حسین(ع) از مدینه بهسوی مکه حرکت کردند. ایشان در شب جمعه سوم شعبان وارد مکه شدند و مورد توجه زائران قرار گرفتند. یکی از افرادی که کنار کعبه حضور داشت، عبدالله بن زبیر بود که چند بار با امام ملاقات داشت، اما سابقه او در تاریخ از جمله مشارکت در جنگ جمل و رفتار او، نشان میداد اهداف شخصی دارد. عبادت عبدالله بن زبیر نیز با انگیزه دنیاطلبی بود و ارزش واقعی نداشت.
امام حسین(ع) پس از ورود به مکه، به زیارت قبر مادر بزرگ خود حضرت خدیجه(س) رفت و نماز بهجا آورد. سپس نامههایی به بزرگان بصره شامل افراد مختلف ارسال کرد و آنها را به اصلاح امت اسلامی و یاری خود دعوت کرد. متأسفانه، منذر بن جارود یکی از این نامهها را به عبیدالله بن زیاد رساند و عبیدالله نیز نماینده امام را اعدام کرد.
اما برخی دیگر پاسخ متفاوت دادند؛ احنف بن قیس امام را به صبر و قیامنکردن نصیحت کرد، در حالی که یزید بن مسعود با قبیله خود برای یاری امام اعلام آمادگی کردند و حتی نامهای نوشتند، اما پیش از رسیدن به امام، خبر شهادت ایشان رسید. یزید بن ثبیط نیز پیام امام را پذیرفت و همراه دو فرزندش به مکه رفت و همه در کربلا شهید شدند.
در همین ایام، مردم کوفه بیش از ۲۲ هزار نامه و امضا برای امام فرستادند و از حضرت خواستند به کوفه بیاید و وعده یاری دادند. برخی از شخصیتهایی که نامه نوشتند خود در رکاب امام یا قبل از واقعه کربلا شهید شدند.
در ادامه، امام برای اطمینان، مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد تا اوضاع را بررسی کند. مسلم در خانه مختار ساکن شد و ۱۸ هزار نفر با او بیعت کردند. مسلم نامهای به امام نگاشت که مردم آماده یاری هستند و از حضرت خواست به کوفه حرکت کند. سرانجام، نامه مسلم توسط قیس بن مسهر و عابِس بن ابیشَبیب شاکِری به امام رسید.
انتهای پیام