به گزارش ایکنا از مازندران، در هفتم محرم الحرام، ماه خون و قیام حضرت ابا عبدالله الحسین(ع)، آیین علمگردانی عزای سرور و سالار شهیدان کربلا و اصحاب وفا دارش، با حضور جوانان و نوجوانان پرشور، خانواده های معزز شهدا، زنان و مردان دلداده به مکتب حسینی ع در روستای سنگده از بخش دودانگه ساری با عظمت خاصی برگزار شد.
در این آیین مردم پیرو راه امام حسین (ع)، پس از بجا آوردن نذر ذبح گوسفندان پای علم حیاط مسجد و تقسیم گوشت بین نیازمندان، به منظور گستردگی و نمایش عظمت اتحاد و یکدلی با حضور در حسینیه دیگر روستای سنگده «یورمحله» با سلام بر اباعبدالله(ع) و صلوات بر محمد و آل محمد(ص)، علم را بهسوی مسجد حرکت دادند.
علمداران مسجد و تکیه با همراهی مردم عزادار با حرکت در سطح خیابانهای روستا در شهادت و عزای شهدای نهضت عاشورا مرثیه ای همنوا سر دادند.
ادای احترام به ساحت شهدای سنگده و زیارت اهل قبور و مراجعت به مسجد از عناوین آیین علم گردانی در سنگده بهشمار می رود.
آيين علمگردانی از جمله آيينهای سنتی و مذهبی مردم شرق مازندران است كه همزمان با ماه محرم در نواحی شهری و روستايی برگزار میشود.
علم معمولاً از چوبی بلند و محکم به طول دو تا سه متر ساخته شده که پارچهای سیاه به دور آن پیچیده شده و بر فراز و نوك اين چوب قبهای گنبدی شکل و یا سرپنجهای از جنس برنج نصب شده كه نقش پنج انگشت در بالای علم وجود دارد و بيانگر و نشانه انگشتان بریده حضرت ابوالفضل العباس(ع) است و از بالا تا پایین علم نيز با پارچه های رنگارنگ تزيين شده است.
اين پارچه ها توسط افرادی که حاجت داشته و نذر علم کردهاند، تزئین شده است، و برخی راز مردم نذر كرده و روسری و يا پارچهای را از روی علم برداشته و در نزد خود نگه میدارند و اگر تا سال بعد نذرشان مستجاب شد، همان روسری را به همراه روسری و يا هر نذری كردهاند به مسجد و بر سر اين علم بر میگردانند.
در آیین علمگردانی، علم به تک تک خانهها رفته و مردم نذورات خود را به علمدار برای کمک به هیئت داده و پارچههایی که نذر کردهاند را به علم میبندند. کسانی که حاجتی دارند پارچهای را از آن باز کرده و تا سال آینده برای برآورده شدن حاجتشان از آن نگهداری میکنند.
يك روز قبل از علم گردانی و علم پرسه، افراد در مسجد و حسينيه جمع شده و با قربانی كردن در پای علم و شستن آن با گلاب، علم را برای روز هفتم و علمگردانی آمده میكنند.
قريب به اتفاق مساجد و حسینیه های شرق مازندران و به خصوص شهرستان بهشهر در روز هفتم ماه محرم همزمان ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، علم می بندند و آن را در محله ها مختلف شهر و روستا همراه با دسته های سینه زن که اغلب از بزرگان و معتمدان هر محل تشکیل میشود، میگردانند و به این گردش علم گردانی گفته میشود.
همراه با اين علم گردانی افرادی زيادي حركت مي كنند كه معمولا" فردی علم را نگه داشته، فردی مداحی و مصيبت میخواند و فردی نيز نذورات جمع آوری می كند و بقيه افراد گروه نيز با همراهی و سينه زنی، ياد و نام صحرای كربلا را زنده میكنند.
دهه اول محرم، حال و هوای شرق مازندران ديدنی است در هر كوچهای كه وارد میشوی گروهی علمگردان را میبينی كه علم به دست نوحهخوانی میكنند و در واقع پيام فرا رسيدن روز عاشورا را گوشزد میکنند.
در مازندران اغلب خانوادهها با اين سنت آشنا هستند و از صبح خيلی زود بانوان درب منازل خود را شسته و اسپندها را آماده میكنند تا هنگام ورود علم گردانها، اسپند دود كنند. آب گرفتن از علم نيز از ديگر سنتهای مردم شرق مازندران است. از ديرباز اين كار را انجام داده و با شستن علم و آب كشيدن آن و خوراندن به اهالی منزل اعتقاد دارند.
اين آب علم را در چهارگوش خانهها نيز میریزند و معتقد هستند که با آب كشيدن اين علم و دستان آقا ابوالفضل(ع) كه بهعنوان نماد بر بالای علم نصب شده است تا سال آينده بيمه ابوالفضل هستند.
قربانی كردن و توزيع نذورات نيز از ديگر برنامههايی است كه هنگام علم گردانی انجام میشود و هر كس هر نذری دارد در هنگام ورود علم به منزلش انجام میدهد.