تمسک به فاطمه(س)، تنها راه نجات در عصر غیبت

به گزارش ایکنا، مراسم سوگواری ایام فاطمیه با سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسین مومنی شب گذشته 2 دی‌ماه در مسجد اعظم قم برگزار شد که گزیده مباحث آن را در ادامه می‌خوانید؛

پیامبر(ص) فرمودند اگر می‌خواهید در دنیا مبتلا به ضلالت و گمراهی نشوید به دو ثقلی که در میان شما به ودیعت می‌گذارم تمسک کنید: قرآن و عترت. این دو از هم جدا نمی‌شوند تا سر حوض کوثر به من ملحق شوند. اگر یک دستتان قرآن باشد، دست دیگر عترت، اصلا گمراه نمی‌شوید و ضلالت سراغ شما نمی‌آید. پس نتیجه تمسک به قرآن و عترت عدم ضلالت در دنیا و سعادت و کمال در آخرت است.

سه مرحله تمسک به اهل بیت(ع)

امام کاظم(ع) نیز در روایتی فرمودند: خوش به حال شیعیان ما که در زمان غیبت به محبت ما تمسک پیدا می‌کنند. تمسک صرفا به گفتن نیست، تمسک به اهل بیت(ع) سه مرحله دارد. مرحله اول معرفت نسبت به ائمه است. مرحله دوم تمسک، محبت است و مرحله سوم ولایت است. اگر کسی معرفت، محبت و ولایت را داشت متمسک به عترت است و اگر این سه مرحله نباشد فرد متمسک به عترت نخواهد بود. نکته دیگر که از این روایت استفاده می‌شود این است که تنها راه نجات در عصر غیبت تمسک به محمد(ص) و آل محمد است. این تنها راه نجات است و هیچ راهی جز این راه نیست. حضرت در ادامه می‌فرمایند: کسانی که در پیروی کردن از ما ثابت قدم هستند. ثبات قدم در عصر غیبت خیلی مهم است. زمانی که جامعه تیره و تار می‌شود، زمانی که شبهه فضای جامعه را تیره و تار می‌کند، منافقین ظهور و بروز پیدا می‌کنند، ظلمت فضای جامعه را می‌گیرد، این ظلمت معلول جدا شدن از اهل بیت(ع) است. حضرت در ادامه روایت فرمودند: کسانی که از دشمنان ما برائت می‌جویند. پس صرف ادعا کفایت نمی‌کند، بلکه ثبات قدم در مسیر ولایت، عدم تزلزل و برائت از دشمنان نیز مورد نیاز است.

تا اینجا روشن شد برای نجات از ظلمت نیازمند تمسک به قرآن و عترت هستیم. امام کاظم(ع) هم فرمودند تنها راه نجات در عصر غیبت، تمسک به اهل بیت(ع) است که شامل معرفت و محبت و ولایت است. نشانه محب هم یکی ثبات قدم و دیگری اجتناب از دشمنان اهل بیت(ع) است و هر چیزی که بوی دشمنی و مخالفت اهل بیت(ع) دارد. مگر می‌شود کسی بگوید محب فاطمه(س) هستم و نسبت به حجاب بی‌تفاوت باشد؟

طلب شفا از پرچم عزا

در این ظلمت عصر غیبت که دستمان از دامان امام زمان کوتاه است چکار کنیم؟ حضرت زهرا(س) با این جمله که می‌خوانم می‌خواهند بگویند فقط خودتان را در دامان ما اهل بیت(ع) قرار دهید. در این ماه در سر در خانه‌هایتان پرچم عزا نصب کنید. آیت‌الله سیدمحمدعلی روحانی در مسجد امام نماز می‌خواندند. یکبار دیدم پرچمی که دم در هیئت آویخته شده است را به چشم خودشان می‌مالند. گفتم تشریف بیاورید داخل بنشینید. گفتند من آمدم شفایم را از این پرچم بگیرم و بروم. بعد فرمودند: یوسف پدری به نام یعقوب داشت، در فراق یوسف آنقدر گریه کرد چشمش سفید شد. یک روز پیراهنی که بوی یوسف می‌داد آوردند به یعقوب دادند چشمانش شفا گرفت. پیراهنی که بوی یوسف می‌داد چشم یعقوب را شفا داد آن وقت بیرقی که به نام حضرات زده شده چشم مرا شفا ندهد.

قرآن کریم می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد از خدا پروا كنيد و به او [توسل و] تقرب جوييد». برای تقرب به خدا باید متوسل به وسیله شد. فاطمه زهرا(س) می‌فرمایند: «نَحنُ وَسيلَتُهُ في خَلقِهِ، ونَحنُ خاصَّتُهُ، ومَحَلُّ قُدسِهِ، ونَحنُ حُجَّتُهُ في غَيبِهِ، ونَحنُ وَرَثَةُ أنبِيائِهِ». یعنی وسیله ارتباطی مردم با خدا ما هستیم. آن دو روایت را در توضیح و شرح این روایت عرض کردم.

در گرداب و دریای مواج و بحر عمیق دنیا چه کار باید کرد؟ باید دنبال وسیله بگردیم. وسیله نجات ما اهل بیت(ع) هستند. حضرت در ادامه فرمودند آنی که سمت اختصاصی بین مردم دارد برای خدا ما اهل بیت(ع) هستیم. محلی که قرار است خیر و برکت از خدا برسد ما هستیم؛ لذا باید دم در خانه اینها برویم که نور ولایت را در قلب ما قرار دهند و نکند راه را گم کنیم.

روضه فاطمیه برای خواص است

به محبت اهل بیت(ع) تمسک کنید و به ریسمان ایشان چنگ بزنید تا در عصر غیبت نجات پیدا کنید. فاطمه(س) نور است. فاطمه(س) به مقام رضوان اللهی رسیده است فاطمه(س) بتول است. هر کس باید در دنیا به ایشان متمسک شود، چون ایشان حجت است. همه اهل بیت(ع) حجت هستند ولی ایشان به نحو ویژه حجت است. هر کس راهش را گم کرده در فاطمیه راحت‌تر می‌تواند راهش را پیدا کند، حتی نسبت به محرم و صفر. روضه فاطمیه برای خواص است و هر کسی نمی‌تواند عزادار فاطمیه باشد. هر کس توفیق عزا پیدا می‌کند از خواص است. همانطور که حضرت وصیت کرد احدی در تشییع من نباشد من معتقدم روضه ایشان هم برای خواص است و کسی که برای ایشان اشک بریزد حضرت فاطمه(س) به او اجازه داده است.