به گزارش ایکنا، شیخ محمد عبدالعزیز حصان، قاری مسجد الاحمدی شهر طنطا، 28 آگوست 1928م در منطقه کفر الزیات استان غربیه که در آن اساتیدی چون مصطفی اسماعیل و شیخ حصری دو تن از قاریان نسل اول رادیو مصر بروز و ظهور کرده بودند، به دنیا آمد.
محمد عبدالعزیز هفت ساله بود که حفظ قرآن کریم را آغاز کرد و به دلیل نابینایی، بهطور کامل اوقات فراغتش را صرف حفظ کلامالله مجید میکرد.
او قرآن را با قرائات هفتگانه و سبک شاطبی تنها در مدت دو سال حفظ کرد و پیش از 10 سالگی به احکام قرآن مسلط شد و مدام به دیدار یکی از اساتید معروف میرفت تا هر روز یک جزء از قرآن را در حضور او مرور کند.
او پس از تشویق یکی از دوستانش برای آزمون به رادیو رفت و ژانویه 1964 از کمیته قاریان اطلاعیهای دریافت کرد مبنی بر اینکه پس از شش ماه مجدداً برای آزمون مراجعه کند و این بار در امتحان ورودی امتیاز خوبی کسب کرد. سال 1964 آغازی بود برای سابقه درخشان رادیویی محمد حصان، حالا دیگر میلیونها نفر او را با تلاوت قرآن سحر، قرائت قرآن روزهای جمعه و مناسبتهای مختلف ملی و مذهبی میشناختند.
هنگامی که 5 ژوئن 1967 نبرد نکسة به وقوع پیوست و کشورهای عربی از اسرائیل در جنگ شش روزه شکست خوردند و مردم فلسطین آواره شدند؛ شیخ حصان تنها یک آرزو داشت او از خدا میخواست، تلاوت فجر روزی را که مصر درگیر نبرد با رژیم صهیونیستی است، برعهده داشته باشد.
از قضا، شیخ محمود البیرامی، قاری آن روز به خاطر فوت یکی از اقوامش نتوانست در مسجد قاهره حاضر شود، لذا با شیخ حصان تماس گرفته و از او خواسته شد به جای او تلاوت سحرگاهی را اجرا کند. شیخ حصان شبانه به مسجد امام حسین(ع) قاهره رفت درحالی که آنجا مملو از حضور نمازگزاران بود. او در آن روز که برابر با 11 رمضان 1973 م بود، آغاز به تلاوت سوره احقاف و سوره محمد و پس از آن سورههای دیگر کرد و بدین ترتیب استاد حصان طولانیترین محفل قرآنی خود را به ثمر رساند و از همان جا بود که به عنوان «قاری رهگذر» و «قاری پیروزی» ملقب شد.
در ادامه ویدئویی کمتر دیده شده از تلاوت استاد حصان مربوط به آیات نخست تا نهم سوره مبارکه بروج را مشاهده میکنید که یکی از اجراهای دیدنی این قاری مصری است.
در اواسط دهه هشتاد قرن گذشته، مقامات تلویزیون مصر تصمیم گرفتند که از حضور قاریان نابینا در محافل و مجالسی که تصاویر آن ضبط میشد، جلوگیری کنند. رسم بر این بود که دو دقیقه قبل از پایان زمان قرائت، شخصی که در کنار قاری نابینا باشد و با دو انگشت دست خود به دست قاری بزند و دو دقیقه پایانی برنامه را به او گوشزد کند، بنابراین قاری نابینا میفهمید که باید زودتر به تلاوتش پایان دهد و این صحنه برای گروه فیلمبرداری تلویزیون ناخوشایند بود. اما شیخ حصان تنها قاری نابینایی بود که گروه برنامهساز تلویزیون نتوانستند این خرده را از او بگیرند و به دلیل تلاوت زیبا و جذاب استاد حصان جرئت نکردند ضبط برنامه تلاوت قرآن روزهای جمعه او در مسجد جامع الاحمدی شهر طنطا از تلویزیون را لغو کنند.
قاریان کارشناس او را استاد وقف و ابتدا و نغم قرآنی میخواندند و بسیاری از محققان در رسالههای دکتری خود پیرامون سبک تلاوت استاد حصان او را دارای توانایی بینظیری در قرائت توصیف کردهاند و معتقدند شیخ محمد عبدالعزیز حصان با اینکه نفسهای کوتاهی داشت اما با تلاوتش معنویت خاصی بر جو حاکم میشد بهگونهای که خودش هم نمیدانست چه زمانی از تلاوت دست میکشد.
او سفرهای زیادی به خارج از کشور داشت و به بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی بهویژه کشورهای حوزه خلیج فارس که پس از مصر وطن دوم در قلب شیخ حصان محسوب میشوند، مسافرت میکرد.
شیخ حصان در نهایت شب جمعه مصادف با 2 می 2003 درگذشت. عصر همان روز نیز همسرش دعوت حق را لبیک گفت و هر دو با هم در یک روز به دیار باقی شتافتند. از فرزندان حصان نقل شده که او وصیت کرده بود «هرگاه مُردم نمار میت را همراه با نماز جمعه بر پیکرم در مسجد الاحمدی طنطا اقامه کنید.»
گزارش از اشرف بصیری
انتهای پیام