به گزارش ایکنا از مازندران، حجتالاسلام محمد جواد قائمی، مدیر حوزه علمیه خواهران مازندران، امروز دهم آذرماه در یادداشتی با عنوان «مدرس و شعار عینیت دین و سیاست» آورده است:
فرا رسیدن دهم آذر ماه روز مجلس، یادآور مجاهدت فقیهی است که در عصر حرکت به سوی تمدن منهای خدا در قالب شعارهای زیبا و فریبنده توسعه با روکش تفکیک دین از سیاست، ندای عینیت دین و سیاست را به گوش جریان تحولخواه کشور آشنا کرد و این سخن را از خود در عرصه سیاستمداری به یادگار گذاشت که «سیاست ما عین دیانت ما دیانت ما عین سیاست ماست» و این در حقیقت همان چیزی است که آیات الهی در قرآن از ضرورت ابلاغ مسئله ولایت تا تکمیل شدن نظام تربیتی سعادت محور دین از طریق گره خوردن با مسئله ولایت و ابلاغ ولایت، ولیالله سر منشأ گرفته است و از کوچههای مدینه تا کربلا و از مفید تا محقق کرکی و از نائینی و شیخ فضلاللهنوری تا مرحوم مدرس و کاشانی و از امام خمینی(ره) تا به امروز بسط و توسعه داده شده است.
دهم آذر ماه ۱۳۱۶ یادآور برگی دیگر از جنایات خودفروختگان اجنبیپرست است که سعی داشتهاند همواره با حذف فیزیکی خادمان حقیقی و واقعی این ملت همچون امیرکبیر و مدرس، منافع اربابان غربی خود را از طریق جهل و سکوت مردم تأمین کنند و همان روزی است که رضاخان پهلوی که در بستر توافق با حزب تجدد برای حذف دین و گسترش جدایی دین از سیاست در هرم قدرت سیاسی ایران به صدارت و حکومت رسیده بود و با تولید زیرساختهای شبه مدرن به دنبال حفظ منافع غرب از طریق حذف تنها پایگاه اجتماعی مردم ایران در طول تاریخ از ایران باستان تا ایران بعد از اسلام، یعنی دین و نهاد متولی دین بوده، دیگر نتوانست حضور فردی وطنپرستی همچون آیتالله سیدحسن مدرس را تحمل کند و فرمان قتل و به شهادت رساندن این اولاد زهرا(س) را صادر کرد.
هر چند حیات و زیست علمی و عملی این عالم عامل، در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی منشأ خیرات و برکات بوده و بالتبع نیازمند توجه و شناخت جدی برای همه افراد در همه اعصار، برای فهم حرکت توسعهخواهی همراه با تعالی انسانی است، ولی در این میان توجه به ماهیت عینیت دین و سیاست که عصاره فقه جواهری است، از جایگاه مهمی برای همه، به ویژه حوزههای علمیه و فقها بهعنوان تئوریپردازان انقلاب و مروجان فقه سیاسی، مبتنی بر آرا و اندیشههای الهی و معصومین میباشد، برخوردار است، لذا توجه به شعار عینیت دین و سیاست نمیتواند بدان لحاظ مؤلفههای مهم سیاسی در مبانی کلامی شیعه از خدامحوری تا انحصار حق ولایت در خالق هستی و معصومین(ع) و ما اذن الله بوده باشد.
عینیت دین و سیاست نمیتواند از توسعهای سخن به میان آورد که عدالت در آن از ماهیت اصلی خود رویگردان شود و به جنبه ابزاری و طبقاتی تبدیل شود و هرگز نمیتوانیم در ساختار سیاسی الگو گرفته شده از سیاست مبتنی بر دین، شاهد رفتارهای عوامفریبانه و وعدههای صرفاً مشغولکننده ذهن باشیم و نمیتوان در مسیر حرکت کرد و گام نهاد که در آن فرهنگ دینی و زیست فرهنگی در آن اولویت چندمین باشد و این دقیقا همان چیزی است که محور سخنان امامین انقلاب از خمینی(ره) کبیر بهعنوان معمار و معیار انقلاب تا امام خامنهای این کشتیبان انقلاب، در دریاهای پر تلاطم جهان پست مدرن، به وضوح قابل کشف و برجستهسازی هستند.
در نظر و عمل سیاسی مبتنی بر عینیت دین و سیاست، خدامحوری و تکلیف محوری در سایه رهبری و هدایت انسانها تکامل یافته روحی معنوی و به تعبیر آیه ۲۱ سوره مابرکه یس «اتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ» باید مجددا جایگزین شعار توسعه انسان محورانه برای رسیدن به زیست حقیقی انسان شود تا از این طریق شاهد تحقق شعار ایصال الی المطلوب در الگوی هدایت الهی باشیم و از این طریق به دنیای توسعه یافته که زمینهساز سعادت حقیقی بشر در بُعد فردی و اجتماعی است، برسیم.
انتهای پیام