صوت خاص استاد «عبدالباسط»؛ واسطه‌ای برای گردهم آمدن و شنیدن آیات خداوند

به گزارش ایکنا، برنامه «قرائت‌نامه2» شبکه رادیویی قرآن، امروز، 9 آذرماه، به مناسبت سی و دومین سالگرد «عبدالباسط محمد عبدالصمد» با محوریت زندگینامه این قاری به سمع شنوندگان و مخاطبان این شبکه رسید.

بنابر گفته «صداقت‌علی» از شاگردان استاد عبدالباسط «از خصوصیات بارز استاد، کمک به دیگران بود و همواره مشوق ما بودند. استاد متواضع بود و در هر محفل و مجلسی که قرائت قرآن می‌کردیم، هیچ گاه نسبت به ما شاگردان حسادت نمی‌کرد، علی‌رغم برخی از اساتید که چنین حالاتی را نسبت به شاگردان دارند، ایشان معتقد بودند «معلم همیشه یک معلم است و شاگردش را به مانند فرزند پرورش می‌دهد» که اگر غیر از این بود، چنین یاد و خاطرش در ذهن و کلام شاگردان، روشن و پر تلألو نمی‌ماند».

از شگفتی‌های استاد عبدالباسط، سفرهای بی‌شمار و موفقیت‌های اوست. از کشورهای مختلف هدایای بی‌شماری دریافت کرد مانند نشان اندیشه کفایت فکر از مراکش، نشان لیاقت از سنگال، نشانه‌هایی از سوریه، نشان طلایی از مالزی، نشان لیاقت از اندونزی، نشان رادیو مصر، نشان طلایی از پاکستان، نشان درجه یک لیاقت از مصر و نشان‌هایی از تونس، لبنان و عراق که همگی مهر تأییدی بر عبدالباسط است.

خلوص نیت در کاری سترگ قطعاً اصلی‌ترین دلیل برای نفوذ کلام حق در دل‌هاست، چرا که خداوند کلامش را به بهترین شکل در صوت زیبای قاریان به گوش سایر بندگان می‌رساند و صوت خاص عبدالباسط واسطه‌ای برای گردهم آمدن و شنیدن آیات خداوند بود و چه صوت شگفت‌آوری.

استادعبدالباسط به تمام کشورهای عربی لبنان، عربستان صعودی، سوریه و ... سفر کرده است که از میان سفر‌ها، حضور در مسجد‌الاقصی و احیای ماه مبارک رمضان را بهترین خاطره خود می‌داند و آن شب را از پربرکت‌ترین شب‌ها و تلاوتی موفق و با جمعیت زیاد می‌خواند. سفر به پاکستان را نیز بسیار یاد می‌کند و مردمش را قرآن دوست و متدین می‌خواند، همچنین آفریقای جنوبی و ایالت متحده آمریکا از دیگر کشور‌هایی است که او به آنها سفر کرده است.

استاد حضور قرآن را در زندگی و اوقات خود بسیار پررنگ و تأثیرگذار می‌خواند و انس با این کتاب آسمانی را مایه آرامش می‌دانست، چنانکه معتقد بود با قرآن انس گرفته است و صفای دل و معنویتش را از آن می‌گرفت. ایشان روزی یک ساعت تا یک ساعت و 30 دقیقه پیش از طول فجر قرآن می‌خواند و هر روز روحش را با آن جلا می‌بخشید، چشمه بی‌پایان الهی که او عادت داشت هر روز از آن بنوشد.

استاد عبدالباسط عبدالصمد موفقیت خود را از آیه به آیه قرآن می‌داند و معتقد بود «این کلام خداوند است که صدای او را چنین دلنشین در جان و روح مردم می‌نشاند» و بی‌شک خداوند خادمان خود را از بهترین مردم بر می‌گزیند.

استاد در سن 19 سالگی با دخترعموی خود ازدواج می‌کند و ثمره آن چهار فرزند پسر با نام‌های محمد (حافظ کل قرآن) و جمال و خالد(حافظ چند جزء از قرآن) و طارق حافظ نیمی از قرآن است.

ایشان در سی‌ام نوامبر سال 1988 در قاهره دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.