مبارزه در اوج مظلومیت و عزت عاشورا + صوت

به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یدالله‌پور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد. 

در مبحث بیست‌وچهارم «پرواز تا ملکوت» به مروری بر خطبه دوم امام حسین(ع) در عاشورا و وقایع کلیدی پس از آن شامل تأکید بر عزت، دعوت به تقوا، توبه حر و آغاز نبرد با سپاه کوفه پرداخته شده است که خلاصه آن را می‌خوانیم و می‌شنویم.

امام حسین(ع) در روز عاشورا پس از دعوت به صلح، خطاب به لشکر عمر بن سعد فرمودند: عبیدالله مرا میان دو راهی شمشیر یا ذلت قرار داده و هیهات که ما به ذلت تن دهیم. خدا، پیامبر و مؤمنان برای ما زبونی را نمی‌پذیرند و پاکدامنی و غیرت‌مندی هرگز اجازه چنین کاری نمی‌دهد. من با همین اندک یاران با شما خواهم جنگید، حتی اگر همه مرا تنها گذاشته باشند.

سپس امام(ع)، عمر بن سعد را خواست و به او هشدار داد که آرزوی حکومت ری و گرگان برایش برآورده نخواهد شد و پس از کشتن ایشان هرگز کامیابی در دنیا و آخرت نخواهد دید. عمر بن سعد پس از ناراحتی دستور حمله داد.

امام حسین(ع) رو به سپاه دشمن قرار گرفت و فرمود: خدا را شاکرم که دنیا را زوال‌پذیر قرار داده است. فریب دنیا باعث شقاوت می‌شود و دنیا امید و طمع وابستگانش را ناکام می‌گذارد. اینان افرادی هستند که پس از ایمان کافر شدند و از رحمت الهی دور شدند.

در این میان شمر از امام(ع) دلیل سخنانش را پرسید و حضرت فرمود که شما را به تقوا دعوت می‌کند و از کشتن خود برحذر می‌دارد، چراکه او فرزند دختر پیامبر(ص) است و حدیث پیامبر(ص) درباره فضیلت حسن و حسین(ع) را یادآور شد. در این لحظه سپاه کوفه آماده حمله شد و حُر بن یزید ریاحی که احساس پشیمانی و تردید داشت، پس از گفت‌وگو با عمر بن سعد، به سوی امام حسین(ع) آمد، توبه کرد و در رکاب امام(ع) قرار گرفت.

حر پیش سپاه کوفه ایستاد و آنان را به سبب عهدشکنی و محاصره امام(ع) و اهل‌ بیت ایشان و محرومیت از آب سرزنش کرد. پس از آن به امام(ع) بازگشت و دفاع کرد.

در این زمان گروهی با تیر به سوی امام حسین(ع) و یارانش حمله کردند و حر در مقابل امام(ع) ایستاد. سیدالشهدا(ع) او را دعا کرد و عمر بن حجاج لشکر کوفه را هشدار داد که دشمنان‌شان آماده شهادت‌اند و بهتر است به‌تنهایی وارد نبرد نشوند.

در پایان، امام(ع) فرمود: همان‌طور که رسول خدا و پیامبران پیشین با کفار مواجه بودند، خودش نیز برای حفظ شرافت و اصول دین حاضر است جان دهد و تسلیم ظلم نشود.