آمادگی و وفاداری یاران امام حسین(ع) در شب عاشورا + صوت

به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یدالله‌پور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد. 

در مبحث بیست و یکم «پرواز تا ملکوت» به آمادگی روحی و نظامی یاران امام حسین(ع) در شب عاشورا و نقش صبر و وفاداری در واقعه کربلا پرداخته شده که خلاصه آن را می‌خوانیم و می‌شنویم.

امام حسین(ع) شب عاشورا بیعت را از یارانش برداشت و آنان را آزاد گذاشت، اما اصحاب بر وفاداری و همراهی تا شهادت پافشاری کردند. حضرت برای یارانش دعا کرد و آنان مقام و جایگاه خود را در بهشت مشاهده کردند. برای افزایش امنیت، امام، اصحاب را دستور داد با استفاده از چوب و نی و ایجاد خندقی پشت خیمه‌ها، راه دشمن را محدود کنند و در صورت حمله، آنها را آتش بزنند. امام سپس دستور داد خیمه‌ها را نزدیک یکدیگر قرار دهند و با طناب به هم وصل کنند تا فقط یک سمت برای نبرد باقی بماند.

تمام شب عاشورا به نماز، دعا و تضرع گذشت. سپس حضرت علی‌اکبر(ع) با گروهی برای آوردن آب فرستاده شد و امام یاران را به نوشیدن آخرین آب، وضو و غسل شهات توصیه کرد.

امام سجاد(ع) نقل می‌کند که حضرت زینب(س) با شنیدن اشعار امام حسین(ع) دچار اندوه و بی‌تابی شد و امام با کلامی آرام‌بخش او را به صبر و تحمل دعوت کرد و فرمود پس از شهادتش بر خود صدمه نزند. پس از دلداری، امام زینب(س) را آرام کرد.

در این شب، سی نفر از لشکریان ابن‌سعد با اعتراض به عدم پذیرش پیشنهادات صلح از طرف امام، به جمع یاران حضرت پیوستند. امام برای غسل شهادت خیمه‌ای اختصاص داد. شوخی بریر با عبدالرحمن و جواب بریر، روحیه اصحاب را نشان می‌داد که حتی در سخت‌ترین لحظات به بهشت نزدیک می‌دیدند.

در نیمه شب، امام برای شناسایی وضعیت دشمن بیرون رفت، نافع بن هلال همراه ایشان شد و حضرت با اشاره به راه گریز، وفاداری و عشق اصحاب به شهادت را ستود و آنها را آزاد گذاشت، اما اصحاب پافشاری کردند. سپس امام به خیمه حضرت زینب(س) رفت و به او اطمینان داد که یارانش همانند کودکی که به مادر وابسته است، به شهادت علاقه دارند.

حبیب بن مظاهر گروه اصحاب را بسیج کرد و بر وفاداری خود فریاد زدند که آماده دفاع مطلق از اهل بیت هستند.

سپیده دم عاشورا، امام و یارانش نماز خواندند و دعا کرد که خداوند پناهگاه مشکلات و امید لحظات سخت است و وصیت به یارانش کرد که صبر پیشه کنند. این جلسه با دعا به پایان رسید و ادامه بحث به جلسه آینده موکول شد.