به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یداللهپور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد.
در متن ذیل خلاصهای از مبحث دوازدهم «پرواز تا ملکوت» روایت توصیف مسیر حرکت امام حسین(ع) از مکه به کوفه و شهادت یارانش در منزلگاههای مختلف در آستانه واقعه کربلا را با هم میخوانیم و میشنویم.
عبیدالله بن زیاد، قیس بن مسهر صیداوی را به روشی جنایتکارانه از بالای دارالعماره به شهادت رساند. روز چهارشنبه، شانزدهم ذیالحجه، امام حسین(ع) در مسیر مکه به کوفه به منزل فید رسیدند؛ جایی که حاجیان آذوقه خود را میگذاشتند. روز هفدهم ذیالحجه، امام(ع) به منزل العجفور رفته و با عبدالله بن مطیع عدوی روبهرو شدند که ایشان امام(ع) را از رفتن به کوفه برحذر داشت ولی آن حضرت پیشنهاد او را نپذیرفتند.
در هجدهم ذیالحجه امام حسین(ع) به منزل خزیمیه رسیدند. در این منزل، حضرت زینب(س) از شنیدن صدای هاتف و خبر مصیبت آینده گفت و امام(ع) پاسخ داد که تقدیر الهی رقم خواهد خورد. امام(ع) و همراهانش در خزیمیه یک شبانهروز ماندند و روز بیستم ذیالحجه به شقوق رسیدند و از اوضاع کوفه پرسوجو کردند. به نقل برخی منابع، در این منزل امام(ع) با فرزدق شاعر ملاقات کردند. فرزدق درباره مردم کوفه هشدار داد و امام(ع) در سوگ مسلم بن عقیل اشک ریختند.
در بیستویکم ذیالحجه امام حسین(ع) وارد منزل زرود شدند و با زهیر بن قین ملاقات کردند. زهیر ابتدا مردد بود، اما با توصیه همسرش به امام پیوست، با چهرهای شادمان، خیمه خود را نزدیک خیمه امام(ع) زد و با خانوادهاش وداع کرد تا جان خود را در راه امام(ع) فدا کند. امام حسین(ع) به زهیر خبر آیندهاش را بیان کردند و فرمودند در کربلا کشته و سرشان را نزد یزید خواهند برد.
در منزل ثعلبیه (بیستودوم ذیالحجه)، امام حسین(ع) خبر شهادت حضرت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را از عبدالله بن سلیمان و منظر بن مشمعل اسدی شنیدند. ایشان برای مسلم و هانی دعا و چندبار «انا لله و انا الیه راجعون» را تکرار کردند و سپس با دختر نوجوان مسلم مهربانانه سخن گفتند و خودشان را برای او پدر دانستند. اهل بیت به همراه فرزندان مسلم گریستند.
صبح روز چهارشنبه امام(ع) به زباله رسید؛ در این منزل برخی منابع خبر شهادت عبدالله بن یقطر، قیس بن مسهر و مسلم و هانی را رساندند. امام(ع) این اخبار را برای یاران بیان و اعلام کردند که اگر کسی میخواهد، میتواند بازگردد؛ برخی جدا شدند و تعداد اندکی با آن حضرت باقی ماندند.
در این منزل، نامههای محمد بن اشعث و عمر سعد حاوی وصیتها و خبر شهادت بزرگان به امام حسین(ع) رسید. این خبرها با علل ناراحتی و تأثیر عمیق یادآوری شد؛ اینکه بزرگان امام بهدلیل بیوفایی کوفیان و ظلم عبیدالله بن زیاد به شهادت رسیدند. همیشه در تاریخ، جنایتکاران در برابر آزادگان ایستادهاند و با توجیه خیرخواهی مرتکب بدترین اعمال شدند؛ اوج این مصیبت در کربلا رخ داد که خبیثترین در مقابل پاکترین قرار گرفت و آنها را به نام دفاع از دین به شهادت رساند.
انتهای پیام