مسلم بن عقیل؛ از اعتماد به کوفه تا شهادت در غربت + صوت

به گزارش ایکنا از مازندران، در ایام ماه محرم، سلسله مباحث «پرواز تا ملکوت» با موضوع «بررسی قصه کربلا» از سوی محمدهادی یدالله‌پور، دانشیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل در قالب پادپخش (پادکست) با همکاری ایکنا منتشر شد. 

در متن ذیل خلاصه‌ای از مبحث دهم «پرواز تا ملکوت» روایت شهادت مظلومانه مسلم بن عقیل در کوفه به دست عبیدالله بن زیاد و آغاز غربت یاران امام حسین(ع) پیش از واقعه عاشورا را با هم می‌خوانیم و می‌شنویم.

مسلم بن عقیل، با وجود روحیه شجاعت و اخلاص، در کوفه با چالش‌های جدی رو‌به‌رو شد. عبیدالله بن زیاد با استفاده از ابزار‌های فریب، ترساندن مردم و شبکه‌های جاسوسی، توانست صفوف حامیان مسلم را متفرق کند و او را در موقعیتی دشوار قرار دهد. مسلم در مواجهه با نیرو‌های عبیدالله مقاومت شجاعانه‌ای از خود نشان داد، اما در نهایت مجروح و دستگیر شد.

پس از دستگیری، مسلم بن عقیل اشک ریخت، اما نه از ترس شهادت؛ بلکه از اندوه برای امام حسین(ع) و یارانش که به‌دلیل اعتماد به مردم کوفه، در مسیر این شهر قرار گرفته بودند. او درخواست کرد تا پیامی به امام حسین(ع) ارسال شود و ایشان را از وضعیت کوفه مطلع کنند. این پیام به امام(ع) رسید و ایشان با استعانت از خداوند، خود را برای آنچه پیش می‌آمد آماده کردند.

مسلم بن عقیل در نهایت به نزد عبیدالله بن زیاد برده شد. وی با وجود وعده امان، مورد بدرفتاری و تهدید عبیدالله قرار گرفت و در مقابل او از حقانیت امام علی(ع) و امام حسین(ع) دفاع کرد. مسلم همچنین وصیت‌نامه‌ای شامل پرداخت بدهی‌ها، دفن پیکرش و رساندن پیامی به امام حسین(ع) برای عدم ورود به کوفه، به عمر بن سعد سپرد. این وصیت‌ها که به عبیدالله گزارش شد، به شهادت مسلم منجر شد.

مسلم بن عقیل در هشتم ذی‌الحجه سال ۶۰ هجری قمری، بر فراز قصر در کوفه به شهادت رسید و سر او برای یزید به دمشق فرستاده شد. شهادت او نقطه آغازی بر مظلومیت یاران امام حسین(ع) در کوفه بود. همچنین هانی بن عروه نیز پس از مسلم و به شکلی ناجوانمردانه به شهادت رسید. عبیدالله‌ بن زیاد پس از این وقایع، خبر شهادت این دو تن را به یزید اعلام کرد.