مادران از علم و دانایی حضرت ام‌البنین(س) الگو بگیرند

زهرا کاظمی، مدرس حوزه علمیه خواهران در یادداشتی که به مناسبت سالروز وفات حضرت ام‌البنین(س) در اختیار ایکنای قم قرار داده، نوشته است: صفات و ویژگی‌های فردی حضرت ام‌البنین(س) شامل فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، شکیبایی و بصیرت می‌شود که ایشان را به شایستگی، در خانه امامت، بانوی بانوان کرده بود.

حضرت ام‌البنین(س) با معرفتی که به مقام اهل بیت(ع) داشت، فرزندانی همچون حضرت ابوالفضل(ع) را در دامان خود پرورش داد که تا آخرین لحظات زندگی خویش دست از ولایت نکشیده‌اند؛ مادری نیکو بودن نخستین و بارزترین ویژگی شخصیتی حضرت ام‌البنین‌(س) است که از اسم آن بزرگوار مشخص می‌شود.

ایشان، ام‌البنین یعنی مادر فرزندان است و برای خانم‌ها هیچ شخصیتی و هیچ مقام و عظمتی بالاتر از مادر بودن نیست؛ پیامبر اکرم(ص) وقتی می‌خواهند دختر بزرگوارشان را احترام کنند، ایشان را فاطمه ام ابی‌ها می‌خوانند و از طرف دیگر درباره شخصیت مادر می‌فرمایند که «بهشت تحت اقدام و قدم‌های مادران است»، بنابرین چنانچه خانمی بتواند در عالم نسوان، مادری را به کمال برساند و این وظیفه را به‌درستی انجام دهد، به‌طور قطع یکی از بهترین زنان این عالم محسوب می‌شود.

داشتن نگاهی جامع به مسائل اجتماعی نکته بارز دیگری است که در زندگی و شخصیت حضرت ام‌‌البنین(س) به چشم می‌خورد و ایشان یک شاعره عرب بود و اشعار فصیح و بلیغی از ایشان به جای مانده که قطعاً شعرای عرب در برابر این بلاغت و فصاحت و نوع گفتار و نگاه آن بزرگ‌زن عرصه تاریخ به مسائل اجتماعی و سیاسی سر تعظیم فرود آورده‌اند.

در تاریخ می‌گویند که وقتی «بشیر بن جزلم» خبر شهادت اصحاب امام حسین(ع) را به مدینه آورد، این بانوی بزرگ سر راه کاروان آمده بود. بشیر با دیدن ایشان می‌گوید که فرزندانت به شهادت رسیدند، حضرت ام‌البنین(س) می‌گوید: اگر چه دلم را شکستی و قلبم را پاره کردی، اما از شهادت حسین(ع) برای من بگو.

امام باقر(ع) می‌فرماید: ۱۰ سال بعد از واقعه کربلا تا سال ۶۹ هجری که به ارتحال آن بانوی بزرگ نزدیک می‌شویم و در آن سال رحلت کردند، تمام این ایام ایشان کنار بقیع می‌آمدند و علاوه بر عزاداری، برای بیان حقایق، زنان را اطراف خودش جمع و از وقایع جانسوز کربلا پرده‌برداری می‌کرد.

صبوری و حلم در زندگی آن شخصیت بی‌بدیل آن قدر زیاد است که تقریباً بیشتر ائمه‌ای که بعد از ام‌البنین(س) در این عالم هستی زندگی کرده‌اند، از حلم و صبر آن بانو تعریف و توصیف کرده‌اند از جمله امام باقر(ع) و امام صادق(ع) که بسیار سخن در این خصوص گفته‌اند.

نکته دیگری که در زندگی و شخصیت حضرت ام‌البنین‌(س) باید به آن توجه کرد، ادب و عفاف ایشان است. شخصیتی که عقیل به خواستگاری‌اش برای امام علی(ع) رفت. امیرالمؤمنین(ع)، چون عقیل سرشناس مردم عرب بود و قبایل عرب را می‌شناخت، فرمودند که برای من همسری انتخاب کن که فرزندانی شجاع از او به دنیا بیایند و بتوانند از دین و روش و منش دین نبوی حمایت و حراست کنند. عقیل با شناختی که از قبایل عرب داشت، نگاهش به خانه فاطمه ام‌البنین بود و ایشان را به امام علی(ع) معرفی فرمودند.

در تاریخ به جزییات رفتاری و روایتگری حضرت ام‌البنین(س) پرداخته نشده جز همان نوحه‌هایی که بر سر قبر فرزندان سر می‌دادند و از ظلم دستگاه اموی با گریه شکایت می‌کردند.

مادران باید از علم و دانایی ایشان الگو بگیرند جایی که امام امت نیاز به یاری داشت، فرزندانش را برای یاری دین خدا تربیت کرد، آگاهانه آنان را به همراهی امام فرستاد و امام را بر فرزندان خود و حتی مهر مادری خود مقدم داشت؛ ایشان آن‌قدر با بصیرت بودند که سال‌ها پس از شهادت فرزندان با گریه مانند حضرت زهرا(س) اعتراض به ظالمان در حق ولایت می‌کردند.