مردی که با خدا معامله کرد + فیلم

شیخ عبدالله نجفی بختیاری معروف به «شیخ پیاده»، در اصل نامش سیف‌الله بود. وی از همان کودکی روحش لطیف و سرشتش نیکو بود. به خاندان عصمت و طهارت (ع) علاقه و ارادت زیادی داشت. زندگی او با زندگی خان‌زادگان سازگاری نداشت به همین دلیل، روش زندگی او اعتراض خان‌زادگان را در پی داشت. با دختر عموی خود ازدواج کرد. سنش از 17 نگذشته بود که پدرش درگذشت و ریاست ایل به وی رسید. دوران ریاست وی مقارن با حکومت رضاشاه بود که سیاستش سرکوب و قلع و قم خوانین و خلع سلاح و یکجانشینی عشایر بود.

برای رسیدن به این هدف با وضع قوانین و مقررات، دشواری عرصه را بر عشایر بسیار تنگ کرد .در این گیر و دار سیف‌الله تصمیم گرفت به نجف اشرف عزیمت کند.  ابتدا برای عرض ارادت به امام رضا(ع) رهسپار مشهد شد. در این سفر سختی‌های بسیاری کشید. در بین راه اموالش را وقف حضرت ابوالفضل(ع) کرد. پس از جلب رضایت همسرش و مصلحت‌اندیشی، وی را طلاق داد و دیگر هیچ‌گاه ازدواج نکرد. وی صاحب فرزندی نیز نبود.  

شیخ زاهد، عارف و عابد آنچه از مال دنیا داشت و یا از پدرش به ارث برده بود در راه خدا انفاق کرد و بخشید و دست از مال دنیا شست و از ریاست بر ایل و مردم دل کند و رهسپار عتبات عالیات شد. وقتی به عتبات مشرف شد، زندگی ساده و فقیرانه‌ای در پیش گرفت. در کربلا و نجف کارگری می‌کرد و مزدش را به فردی می‌داد تا وی را با مسائل و معارف دینی آشنا کند. چند روز کار می‌کرد تا مخارج چند روزش تأمین می‌شد، آنگاه به عبادت و زیارت مشغول می‌شد. در عراق با ریاضت و عبادت به مقامات عالی معنوی دست یافت و صاحب کرامت شد.

شیخ عبدالله بختیاری در اواخر عمر خود به بیماری اوره مبتلا شد و پس از یک هفته بستری در بیمارستان آیت‌الله گلپایگانی قم در شب بیستم ماه مبارک رمضان سال ۱۴۰۲ قمری مصادف با ۱۱ تیرماه ۶۲ شمسی که سنش از هشتاد سالگی گذشته بود دار فانی را وداع و در قبرستان بقیع در راه قم به جمکران به خاک سپرده شد.