حجتالاسلام والمسلمین سیدمحسن موسوی، عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران، بهمناسبت تقارن دو بهار طبیعت و بهار قرآن، در یادداشتی آورده است: سال ۱۴۰۲ شمسی درحالی آغاز شد که با آغاز ماه رمضان ۱۴۴۴ قمری همزمان است.
تقارن دو بهار، بهار طبیعت و بهار عبادت، تقارن دو عید. عید بندگی و عید شکوفایی و بالندگی، تقارن دو سال نو، سال نوی ایرانی و سال نوی معنوی اسلامی است.
بهنظر میآید که عبارت «آغاز سال» معناى حقيقى ندارد، بدين معنا كه شروع زمان بهصورت تكوينى، لحظه خاصى ندارد تا تنها همان لحظه، آغاز سال بهشمار آيد و نه لحظات ديگر. بهنظر مىرسد كه اين «آغاز» از جمله امور اعتبارى است كه با اعتبارهای متعدد، معانى گوناگونى پیدا میکند. آنچه ميان اقوام مختلف بهعنوان آغاز سالشان وجود دارد و با هم مختلف است.
ايرانيان باستان، نخستين روز از ماه فروردين(برابر با ۲۱ مارس ميلادى) را آغاز سال، برگزيده و آن را عيد شمردهاند و اين سنت، هنوز هم داير است، درحالىكه عربها، روز اول محرم را آغاز سال خود دانستهاند و مسيحيان نيز روز ميلاد حضرت مسيح(ع) را آغاز سالشان قرار دادهاند.
اما در فرهنگ نورانی اهلبیت(ع) ماه رمضان، آغاز سال است. در روایات زیادی ماه رمضان را بهعنوان آغاز سال معرفی کردهاند. البته برخى از روایات نیز «شب قدر» و برخى «عيد فطر» را آغاز سال، تعيين كردهاند. همچنان كه آغاز فروردين، شروع سال طبيعى است و زمين، جامه نو مىپوشد و درختان، سبز مىشوند، ماه رمضان هم آغاز سال انسانيت از نگاه اسلام است، چون در اينماه عزيز، حيات معنوىِ اهل سير و سلوک، تجديد مىشود و آنان كه در مسير حركت بهسوى كمال مطلق هستند، جانشان شكوفا شده، آماده ديدار خداوند مىشوند.
از اينرو مىتوان گفت كه «فروردين» آغاز تجديد حيات مادى براى گياهان در دنياى طبيعت و «ماه رمضان» آغاز تجديد حيات معنوىِ انسان در عالم انسانيت است.
تقارن این دو آغاز سال، دو بهار و دو عید را به همه عزیزان تیریک گفته و در بهار قرآن و بهار عبادت و معنویت، بهترین روزیهای معنوی را برای همگان از خداوند خواستاریم.
انتهای پیام