حجتالاسلام احمد فرخفال، مشاوره مدیر حوزههای علمیه در گفتوگو با ایکنا از قم، ضمن گرامیداشت سالروز رحلت بنیانگذار کبیر انقلاب، بیان کرد: امام(ره) با توکل به قدرت لایتناهی خداوند هیچ خوف و تردیدی در انجام وظایف الهی به خود راه نمیداد و به معنای تمامی کلمه خشیت را تنها از حق تعالی داشتند.
وی با اشاره به اینکه براساس آیات قرآن کریم بندگان واقعی و عالمان وارسته فقط از خداوند تبارک و تعالی خشیت دارند، ادامه داد: از آنجایی که امام(ره) با توکل و خشیت از خدا مسائل را با جدیت کامل دنبال میکردند و هیچ مسامحهای را از هیچکس پذیرا نبودند، امدادهای غیبی حق تعالی نیز بر امام و نهضت امام نازل میشد.
فرخفال افزود: پس از شهادت مرحوم مصطفی خمینی بخاطر فضای خفقان و سرکوب حاکم، امکان پخش اطلاعیه تایپ شده در سطح شهر وجود نداشت و ما که در آن زمان طلبه جوانی بودیم این کار را نیمههای شب و با همراهی چندتن از طلبههای دیگر انجام میدادیم.
وی ادامه داد: امکانات پیروان و دوستداران امام در آن زمان بسیار محدود بود و این کارهای پنهانی با ریسکپذیری بالا، بخاطر صلابت امام(ره) و عنایت خداوند به شخصیت این مرد بزرگ، بر جامعه و مردم موثر واقع میشد.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه تظلمناپذیری امام(ره) انگیزه و برکت امورات سیاسی و اجتماعی وی بود، افزود: ظلم چه در داخل کشور و چه از سوی استکبار و شرق و غرب برای امام تفاوتی نداشت و هیچکدام را نمیپذیرفت.
وی تصریح کرد: امام مرجع والاقدری بود که تنها از خدا میترسید و جز به آنچه که به عنوان وظیفه الهی بر عهدهاش بود تن نمیداد، ظلمناپذیری امام به تنهایی و بدون خشیت از دشمنان نمیتوانست سبب پیروزی انقلاب شود و خشیت از خدا و ظلمناپذیری امام(ره) به کار ایشان و انقلاب برکت داد.
فرخفال بیان کرد: در پیشامدهای اوایل انقلاب اسلامی، برخی از دلسوزان امام(ره) به محضر ایشان شرفیاب میشدند و ابراز نگرانی و ترس از مشکلات ناگهانی به سبب انجام دستورات امام(ره) میکردند غافل از اینکه خوف در وجود امام(ره) معنا نداشت و در پاسخ به آنها میفرمود:« کلام و وظیفه همان است که گفتم با توکل به خدا باید انجام شود».
وی اظهار کرد: امام در جامعه و برای ملت شریف ما و رهبران جوامع اسلامی یک اسوه به تمام معنا و بیانگر آن است که با دو عنصر ظلمناپذیری و خشیت از خدا و بیاعتنایی به قدرتهای استکبار میتوان به اهداف عالی و متعالی رسید.
فرخفال با بیان اینکه پذیرش قطعنامه 598 نیز به معنای خائف شدن امام از استکبار نبود و به اقتضای شرایط آن کار را لازم میدانست، ادامه داد: تفکر و باور ظلمناپذیری امام هیچوقت دچار آسیب نشد زیرا اعتقاد به خشیت از خداوند که در وجود امام نهادینه شده بود، هیچوقت خدشهدار نشد؛ درایت و صلابت امام، مردم را برای نجات خرمشهر و آبادان و دفاع از خاک وطنمان بسیج کرد.
انتهای پیام