سیستان و تاریخی که بوی غیرت می‌دهد
تاریخ سیستان، بوی غیرت می‌دهد، وقتی می‌خوانیم که در اوج فشار دستگاه حکومتی جور، هیچگاه تن به ننگ سب علی(ع) ندادند و به خاطر آن مالیات‌ها دادند؛ وقتی می‌خوانیم که مردم سیستان، نخستین خون خواهان اباعبدالله(ع) بوده‌اند، به طوری که حتی پیش از توابین و مختار ثقفی، علیه آل زیاد قیام کردند.
به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، «سیستان» در شمال پهناورترین استان کشور، سرزمین اساطیر است، سرزمین رازهای سر به‌مهر و سرزمینی که سبقه‌ای درخشان در تاریخ این مرز و بوم دارد.
منابع متعددی در دست است، از جمله کتاب «نخستین قیام مردان» تالیف حجت‌الاسلام علی دوانی و «سیستان؛ مدینة العذرای ایران» که حاصل تلاش گروه مؤلفان دانشگاه زابل است؛ از لابه‌لای این کتاب‌ها می‌توان گوشه‌ای از تاریخ تمدن کهن سیستان را نظاره کرد.
برخی افتخار سیستان را در «رستم دستان» پهلوان نامی ایران می‌دانند که حکیم نازنین، فردوسی بزرگ سرگذشت او را در شاهنامه به نظم درآورده است، اما مردم سیستان، افتخار بالاتری دارند که همیشه به آن می‌بالند و آن، ولایت‌مداری است.
مردم سیستان، بزرگ‌مردان و بزرگ‌زنانی بودند که وقتی بر همه منابر حکومت جور، سب علی(ع) واجب شده بود، تن به این عمل ننگین ندادند؛ حجت‌الاسلام علی دوانی، مورخ و مدرس حوزه و دانشگاه در کتاب «قیام مردان مرد سیوستان» می‌نویسد: تنها قومی که روی کره زمین، زیر بار این ننگ نرفتند، مردم سیستان بودند که همین امر باعث شد از سوی خلیفه برای آنان مجازات تعیین شود.
به گفته این پژوهشگر تاریخ، به واسطه این ایستادگی، خلفای وقت به منظور تنبیه مردم سیستان، در سال اول مالیات ۳۰ مثقال نقره و در سال دوم ۳۰ مثقال طلا را به ازای هر خانوار در نظر گرفتند. سیستانیان تمامی مالیات‌ها و جزیه‌های مشخص شده را پرداخت کردند، اما باز هم در برابر خواست حاکمان وقت به سب و لعن حضرت علی(ع) تسلیم نشدند.
سیستانی‌ها؛ نخستین خونخواهان اباعبدالله
محمد شهرکی، کارشناس تاریخ در کتاب خود به نام «چگونگی ورود تشیع و گسترش آن در سیستان» می‌نویسد « پس چون این خبر به سیستان آمد، مردمان سیستان گفتند نه نیکو طریقتی برگرفت یزید که با فرزندان رسول چنین کرد».
محمدعلی ابراهیمی، پژوهشگر و مدرس دانشگاه سیستان‌وبلوچستان در این خصوص بیان کرد: شواهد تاریخی بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد مردم سیستان، نخستین خونخواهان اباعبدالله(ع) بوده‌اند، حتی پیش از توابین و مختار ثقفی، علیه آل زیاد قیام کردند.
وی ادامه داد: در شرایطی که هنوز برخی مناطق ایران، مسلمان نشده بودند، مردم سیستان به اسلام گرویده و مرید علی(ع) و آل علی(ع) شده بودند. وقتی خبر شهادت امام حسین(ع) و اسارت اهل بیت ایشان به مردم سیستان رسید، در مقابل آن موضع گرفته و دست به قیام زدند که این رویداد مصادف با 25 محرم‌الحرام سال 11 هجری بوده است.
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: مردم سیستان در زمانی به خوان خواهی امام حسین(ع) قیام کردند که یزید در اوج قدرت بود، با این‌حال، فرمانروای وقت منطقه نتوانست در مقابل حرکت مردم ایستادگی کند؛ این حرکت ماه‌ها به طول انجامید و در نهایت، پس از دلجویی فرمانروا و سپردن تعهداتی به مردم، این حرکت فروکش کرد.
وی افزود: در حالی مردم سیستان با فاصله طولانی از مركزیت عرب و عراق، به خوان خواهی امام حسین(ع) قیام كردند كه اعراب به آن حضرت پشت و خیانت كردند. با وجود سخت گیری دستگاه خلافت بر مردم و پیروان اهل بیت(ع)، دستگاه حاكمیت در مقابل مردم سیستان كوتاه آمد و نتوانست حریف این مردم ولایتمدار شود.
ابراهیمی اضافه کرد: تن ندادن به سب علی(ع) آن هم در شرایطی که دستگاه حکومتی فشار زیادی وارد می‌کرد و همچنین قیام علیه حکومتی شقی و بی‌رحم برای خونخواهی فرزند زهرا(س)، افتخاراتی است که بر پیشانی سیستان حک شده و هیچگاه فراموش نخواهد شد.
مردم سیستان، در طول تاریخ، همواره بصیرت و ولایت‌مداری خود را به نمایش گذاشته و اثبات کرده‌اند که غیرت خود را به دنیا نمی‌فروشند. اما شایسته است که مسئولان نیز گوشه چشمی به این منطقه که مردم آن مدت‌هاست رنج فقر و محرومیت را به دوش می‌کشند، داشته باشند.
گزارش از هادی محمدی
انتهای پیام
