به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، یادش بخیر دورهمیهای خانوادگی، چقدر دلمان هوای آن روزها را میکند، لب از لبانت میشکفت و انگار تمامی نداشت. میخندیدی در حالی که دردی تمام وجودت را میخورد اما تو میخندیدی، دلمان برای آن روزها تنگ شده، دورهمیهای خانوادگی پدر و همسر همیشه زنده.
طوبی صابری، همسر شهید طالبینیا در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، در رابطه با رفتار شهید طالبینیا در شبهای عید و دورهمیهای خانوادگی، بیان کرد: تا سال گذشته میخواست بچهها و بزرگترها را دور هم جمع کنیم. هرچند ما در قبال بزرگترها کوچک محسوب میشدیم اما سعی میکرد همه را در منزل یا باغ کوچکی که داشتیم، دور هم جمع کند.
در شبهای عید همیشه شوخ طبع بود
وی همچنین اضافه کرد: شوخطبع بود و شبهایی که دورهم جمع میشدیم به خصوص عید، بگو بخند داشت، نطقش باز میشد، میخندید، دست میزد و نوههایش میرقصیدند.
همسر شهید طالبینیا ادامه داد: در ایام خاص مانند سالگرد ازدواج و روز تولد، برای من شاخه گل میآورد که همه آنها را نگه داشتهام؛ در این روزها کیک، شمع و ... میخرید و ما را حسابی سورپرایز میکرد.
حامد، طالبینیا، فرزند شهید طالبینیا نیز با بیان اینکه پدرش در دورهمیهای خانوادگی به ویژه شبهای عید و شب یلدا، درد خودش را فرو میخورد تا شادی ما برهم نخورد، گفت: سعی میکرد در روزهای شادی به ما خوش بگذرد؛ دردش را در خودش میریخت و تحمل میکرد تا خوشی ما به هم نریزد.
وی همچنین افزود: با همین بضاعت اندکی که داشتیم، سعی کردیم مراسمهایی که برای خاکسپاری، ختم، سوم، هفتم و عیدشان برگزار میکنیم، که در شان ایشان باشد چراکه پدر در همه مراسمها و برنامههایی که داشتیم واقعا سنگ تمام میگذاشت به همین خاطر ما نیز سعی کردیم آبرویش را حفظ کنیم، راه خودش را برویم و آنطور که خرج میکرد برایش خرج کنیم.