مقاومت؛ فرهنگی یا سیاسی

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام احمد اولیایی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در آخرین پست خود در یکی از شبکه‌های اجتماعی داخلی با عنوان «مقاومت؛ فرهنگی یا سیاسی» نوشته است؛

این روز‌ها شاهد مقاومت کم‌نظیر مردم غزه در مقابل جنایات هولناک و ظالمانه رژیم صهیونسیتی هستیم. این «مقاومت» از چند حیث قابل مطالعه است.

اول، این مقاومت، یک کنش است. به عبارتی یک فعل است نه انفعال. مقاومت در اینجا صبر منفعل به معنای پذیرش ظلم و ترس از ظالم نیست بلکه اساسا ایستادگی همراه با امید و تلاش برای تغییر صحنه است. مقاومت به معنای تحمل صرف و صبر بر مصیبت چندان آورده ندارد، بلکه مقاومت فعال می‌تواند پیش برنده باشد. امید، حرکت، پویایی، برنامه‌ریزی، پیش روندگی از جمله شاخصه‌های مقاومت فلسطینیان به خصوص در جنگ اخیر غزه است.

دوم، این مقاومت فرامذهبی و حتی فرادینی است. شاید در نگاه اول، مردم اهل سنت فلسطین در حال مقاومت هستند، اما وقتی نگاه کلان‌تری داشته باشیم خواهیم دید که از شیعیان لبنان تا یمن در این مقاومت نقش مستقیم ایفا می‌کنند. فارغ از نقش‌های مستقیم، حضور میلیون‌ها انسان غیر مسلمان در تظاهرات ضد اسرائیلی این ایام در کشور‌های مختلف نشان از فرادینی بودن و انسانی بودن این مقاومت دارد؛ لذا این مقاومت، موجب انسجام و همدلی و وحدت دینی و انسانی می‌شود، جایی که نه تنها مسلمانان بلکه بسیاری از انسان‌ها این مقاومت را می‌ستایند.

سوم، این مقاومت فرهنگی نیز هست. فرهنگ غرب همیشه در حال استعمارکردن و اشغال کردن است. گاهی با تفکر مدرن غربی خویش به دنبال اشغال ذهن‌هاست و گاهی با تحرکات نظامی در حال اشغال سرزمین‌هاست. مقاومت مردم فلسطین و اینک جهانیان در برابر اسرائیل، نوعی مقاومت فرهنگی در برابر آن تفکر غربی است که می‌خواهد همه اذهان و همه سرزمین‌ها برای وی باشد.

این مقاومت، فقط حفظ سرزمین را برای انسان مقاوم به ارمغان نمی‌آورد بلکه حفظ هویتی ملی-مذهبی و اندیشه‌ای را نیز برای انسان مقاوم تسهیل می‌کند. فارغ از مصائبی که مردم غزه دچار شده‌اند، اکنون هیمنه فرهنگی اسرائیل و به تبع آن غرب، شکسته شده است و این یعنی تکمیل مقاومت نظامی با مقاومت فرهنگی که اگر به طور کامل رخ دهد، علاوه بر استقلال فکری استقلال سرزمینی و حاکمیتی را نیز به همراه دارد.