داوری‌هایمان نسبت به کشور، تحت الشعاع هياهوهای رسانه‌ای قرار نگیرد
حسن انصاری در یادداشتی هشدار داد مراقب باشيم داوری‌هایمان نسبت به کشور، فرهنگ، تاريخ، مليت، دين و مذهب، زبان، همبستگی‌های اجتماعی تاريخی‌مان تحت الشعاع هياهوهای رسانه‌ای و سياسی و جريان‌سازی‌های زودگذر و متأسفانه در بسياری اوقات قلابی قرار نگيرد.
به گزارش ایکنا، حسن انصاری، عضو هیئت علمی دانشگاه پرینستون، یادداشتی درباره ضرورت صیانت از فرهنگ ایران اسلامی در کانال خود منتشر کرده است که متن آن را می‌خوانید؛
من کاری به فعالان سياسی ندارم. می‌دانم که خيلی‌ها در فضای مجازی فعاليت رسانه‌ای حرفه‌ای را با عقايد و باورهای سياسی و يا حتی انگيزه‌های شخصی و يا گروهی‌شان خلط می‌کنند. جذب مخاطب هم کار خيلی مشکلی نيست. کافی است اندکی از منطق علمی هر بحثی فاصله بگيريد و با احساسات و جو‌های ساختگی زمانه همراه شويد.
به درست و غلط اين کار الآن کاری ندارم اما نيک می‌دانم که فضای آکادميک نبايد خود را آلوده به اين اخلاق‌ها کند. جريانات رسانه‌ای می‌آيند و می‌روند اما وظيفه آدم دانشگاهی و اهل علم اين است که پايبند به اصول و مبانی کار آکادميک و دانشگاهی خود باشد. اگر ديديد يک دانشگاهی در احکام و داوری‌های سياسی و اجتماعی‌اش بدون در نظر گرفتن همه جوانب و صرفا برای همراهی با جريانات رسانه‌ای می نويسد به کارهای آکادميک او هم به نظرم بايد شک کرد و با احتياط آنها را خواند و باور کرد.
فرهنگ چند هزار ساله کشورمان تا اندازه بسيار زيادی مرهون تلاش‌ها و مساهمت‌ها و ميراث عالمان اين سرزمين است. در همين صد سال اخير فرهنگ و ميراث ادبی و علمی و ملی ما را چه کسانی حفظ کردند؟ اگر علامه قزوينی‌ها و عباس اقبال‌ها و فروزانفر‌ها و جلال همایی‌ها و مجتبی مينوی‌ها و زرياب‌ها و فرزان‌ها و عصار‌ها و زرينکوب‌ها و غيره و غيره می‌خواستند تسليم جو زمان‌ها شوند و رسالت علمی و آکادميک خود را فراموش کنند آيا ما امروز چيزی از ادبيات و فرهنگ و ميراثمان را می شناختيم؟ زبان و فرهنگ و ادبيات ما را چه کسانی حفظ کردند؟
سخن من اینجا به ويژه با جوانترها است؛ دوره جوانی دوره شور و احساسات است. می‌دانم که بسياری از دغدغه‌های سياسی و اجتماعی شما را شايد محققان و دانشگاهيان و عالمان و ميراث‌پژوهان ما در سنت‌های مختلف علمی همانند و همسان و هم وزن فعالان رسانه‌ای نمايندگی نکنند و بدين ترتيب توقعات شما را آنطور که فکر می‌کنيد برآورده نسازند اما بايد ملاک داوری شما نسبت به آنچه می‌خوانيد و می‌شنويد اين باشد که چه چيزی با آنچه دستاورد بزرگان تاريخ فرهنگ اين کشور است هماهنگ است و يا دست کم برخلاف آن نيست.
جریانات رسانه‌ای می‌آيند و می‌روند. عده‌ای هم در اين ميان از آب‌های آلوده ماهی‌های فاسد خود را بر می‌گيرند. مراقب باشيم داوری‌هایمان نسبت به کشور، فرهنگ، تاريخ، مليت، دين و مذهب، زبان، همبستگی‌های اجتماعی تاريخی‌مان تحت الشعاع هياهوهای رسانه‌ای و سياسی و جريان‌سازی‌های زودگذر و متأسفانه در بسياری اوقات قلابی قرار نگيرد.
ملاک را روشن کنيم: ببينيم هر کس چيزی می‌گويد و يا جريانی را نمايندگی می‌کند که با ثوابت فرهنگی و با تاريخ و هويت تاريخی و اجتماعی‌مان و آنچه حاصل تلاش‌های فردوسی‌ها، ابن سينا‌ها، ابو سعيد ابوالخير‌ها، شيخ طوسی‌ها، خيام ها، عطار‌ها ، مولانا‌ها، خواجه نصير‌ها، سعدی‌ها، ملاصدرا‌ها، آخوند خراسانی‌ها، نائينی‌ها، علامه قزوينی‌ها و فروزانفر‌ها در ساختن فرهنگ اين مرز و بوم است در تعارض است با آن همدلی نشان ندهيم و با آن دست کم با ترديد و احتياط و نقادی سخت برخورد کنيم. کشورمان و فرهنگ و هويت ملی اش امانتی است در دستان ما. میراث چند هزار ساله ماست. حافظ آن باشيم.
انتهای پیام
