ورود دانشجویان به مطالعات میان‌رشته‌ای قرآنی با ارتقای کانون‌ها به دارالقرآن
رئيس اداره فعاليت‌های دينی و قرآنی وزارت علوم با بیان اینکه با ارتقای کانون‌ها به دارالقرآن دانشجویان می‌توانند متناسب با رشته‌های خود مطالعاتی را انجام دهند، گفت: دارالقرآن‌ها می‌توانند میزان مشارکت را تقویت کنند و به‌ویژه در حوزه محتوا وارد مباحث عمقی‌تر شوند.
به گزارش ایکنا، در راستای ارتقای فعالیت کانون‌های قرآن و عترت در دانشگاه‌ها در اداره فعالیت‌های دینی و قرآنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، طرحی تهیه شده که در صورت نهایی شدن، این اجازه را خواهد داد تا کانون‌های قرآن و عترت در دانشگاه‌ها به سطح دارالقرآن ارتقا پیدا کنند. در رابطه با کم و کیف این طرح با رشيد جعفرپور، رئيس اداره فعاليت‌های دينی و قرآنی وزارت علوم، صحبت کردیم که مشروح آن را می‌خوانید.
ایکنا ـ ارتقای کانون‌های قرآن و عترت به دارالقرآن با چه هدفی اتفاق خواهد افتاد؟
کانون‌های قرآن و عترت، و به تعبیری کامل‌تر، کانون‌های مذهبی در دانشگاه‌ها (حداقل 300 کانون در دانشگاه‌های سراسری) به ارتقای فعالیت‌های دینی و مذهبی در دانشگاه‌ها به‌ویژه انس با قرآن کمک می‌کنند. این کانون‌ها بازوان اجرایی برای معاونت‌های فرهنگی و نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها هستند و می‌کوشند تا فعالیت‌ها ارتقا و نیز مشارکت در فعالیت‌های دینی و مذهبی افزایش یابد. کانون‌ها در طول سال فعالیت‌های متعددی را در حوزه تبلیغی، ترویجی، آموزشی و کارگاهی انجام می‌دهند و محافل انس و نشست‌های متعددی را برگزار می‌کنند و ما از همه دبیران کانون‌ها و فعالان قدردانی می‌کنیم.
یک سطح از فعالیت نیز در دارالقرآن‌ها است. دارالقرآن‌ها در بعضی از دانشگاه‌ها شروع به کار کرده‌اند و فعالیت‌هایی را انجام داده‌اند؛ به عنوان نمونه در دانشگاه امام صادق(ع) دارالقرآن داریم. فعالیت دارالقرآن کمی گسترده‌تر و عمقی‌تر و سطح آن از کانون بالاتر است. وقتی تجربه بعضی از دانشگاه‌ها را در حوزه دارالقرآن بررسی می‌کنیم، می‌‌بینیم که هم به لحاظ ساختار فعالیتشان و هم به لحاظ محتوا و کیفیت فعالیت‌هایی را که انجام می‌دهند، سطح‌شان بالاتر است و می‌توانند کارهای قوی‌تری را انجام دهند، میزان مشارکت را تقویت کنند، به ویژه در حوزه محتوا از حوزه تبلیغی ـ ترویجی وارد مباحث عمقی‌تر شوند؛ لذا این ایده را داشتیم که فعالیت دانشگاه‌ها و بعد ظرفیت آنها و کانونشان را ارزیابی کنیم. اگر این ظرفیت در دانشگاه و انگیزه در دانشجویان باشد، میتوان کانون را به سطح دارالقرآن ارتقا داد.
به چند گروه دانشجویی گفته شد که این موضوع را پیگیری و طرح را آماده کنند. طرحی به ما دادند و فعالیت‌های دارالقرآن را آماده کردند. کارشناسی و استخراج کردیم و دیدیم ظرفیت خوبی است و می‌توانیم در بعضی از دانشگاه‌ها این طرح را پیش ببریم. البته الان زمان شیوع کروناست و دولت نیز تغییر خواهد کرد. در وضعیت ثبات و حضور فیزیکی دانشجویان، باید ببینیم که کدام دانشگاه‌ها این ظرفیت را دارند، به خصوص دانشگاه‌های بزرگ که الان هم سطح فعالیتشان از سطح فعالیت کانونی بالاتر است و هم می‌توانند به لحاظ محتوا، کیفیت، عِده و عُده و ساختار کارهایی از این دست را انجام دهند؛ لذا در سال آتی باید ببینیم این ارزیابی‌ها به کجا می‌رسد و این کار را پیش ببریم.
ایکنا ـ گفتید که 300 کانون قرآن و عترت در دانشگاه‌های دولتی فعال هستند. این تعداد فقط برای دانشگاه‌های دولتی وزارت علوم است؟ دانشگاه‌های پیام نور، فرهنگیان، جامع علمی ـ کاربردی و ... در آن دیده نشده‌اند؟
آنها عدد خودشان را دارند که اگر اضافه شوند این تعداد افزایش می‌یابد. کانون‌های مذهبی اولین کانون‌هایی بودند که در دانشگاه‌ها تأسیس شدند. وقتی فعالیت کانونی شروع شد، اولین کانون‌ها کانون‌های قرآن و عترت بودند و بادوام‌ترین و باسابقه‌ترین کانون‌ها در کشورند. هر جا که دانشگاه باشد کانون مذهبی و دینی هم وجود دارد.
الان دانشگاه‌های پیام‌نور، جامع علمی ـ کاربردی، فرهنگیان و فنی و حرفه‌ای و ... که دولتی هستند حداقل به تعداد مراکز بزرگشان مرکز قرآنی دارند، مثلاً اگر دانشگاه پیام نور را در نظر بگیرید، در عمده مراکزشان کانون قرآن و عترت هست و حداقل مراکز بزرگشان را دارند یا عمده مراکز دانشگاه جامع علمی ـ کاربردی کانون قرآن و عترت دارند. ممکن است مراکز کوچک نداشته باشند. دانشگاه فرهنگیان در همه پردیس‌های دخترانه و پسرانه کانون‌های قرآنی دارد و تعدادشان زیاد است.
ایکنا ـ برنامه ارتقای کانون‌ها به دارالقرآن برای آنها هم هست؟
اول باید به صورت آزمایشی را اجرا کنیم. ببینیم که در دانشگاه‌های دولتی و بزرگ جواب می‌دهد یا خیر؟ اگر جواب داد میتوان آن را توسعه داد و کیفیت و نحوه آن قابل مطالعه است. این طرح بیشتر مطالعاتی است، چون هنوز اجرا نشده و در حال ارزیابی است.
ایکنا ـ دارالقرآن‌ها باز هم مخصوص دانشجویان است یا برنامه‌های آن عمومی‌تر می‌شود؟
بیرون از دانشگاه نمی‌توانند کار کنند و همان فعالیت‌های دانشگاهی را انجام می‌دهند، چون مجوزهایشان برای داخل دانشگاه است.
ایکنا ـ به موردی از فعالیت‌های ذکرشده در این طرح اشاره می‌کنید؟
ساختار پیشنهادی بدین شکل بود که دارالقرآن رئیس دارد و یکی از همان دانشجوها که در کانون دبیر می‌گوییم، در دارالقرآن چند معاونت وجود دارد، مثلاً معاونت تبلیغ و ترویج و ...، هر کدام از آنها یکسری اعضا دارند، یعنی سطح فعالیت‌ها گسترده‌تر می‌شود و بعد متناسب با رشته‌های دانشگاه‌ها می‌توانند، مطالعاتی انجام دهند، مثلاً دانشگاهی ممکن است فیزیک یا شیمی داشته باشد و به بحث قرآن و فیزیک یا قرآن و شیمی بپردازد. تخصصی‌تر در رشته‌ها ورود می‌کنند و جذابیت دارد. به هر حال دانشجویانی که اقتصاد می‌خوانند باید بدانند نگاه قرآن به اقتصاد چیست. آن‌هایی که مثلاً علوم سیاسی می‌خوانند بدانند که سیاست در قرآن چیست؟ اینکه کانونی هماهنگ و محفل انسی برگزار کند خوب است، ولی باید در دانشگاه گام‌های بلندتری برداشته و فعالیت‌های گسترده‌تری انجام شود. از دانشگاه انتظار می‌رود که علاوه بر مسائل تبلیغی و ترویجی، که لازمه فعالیت‌های قرآنی و دینی است، عمیق‌تر پیش برود.
ایکنا ـ پیش‌بینی می‌کنید تعامل بین کانون‌ها بهبود پیدا کند؟
فضای مجازی ارتباطات را نزدیک کرده است. زمانی نشستی در دانشگاهی برگزار می‌شد و استادی یک موضوع تفسیری را توضیح می‌داد و فقط افراد حاضر می‌توانستند از آن استفاده کنند. الان اگر در کانونی نشستی برگزار و استاد برجسته‌ای دعوت شود، همه می‌توانند از طریق لینک به آن دسترسی پیدا کنند. در نتیجه تأثیرگذاری این فعالیت‌ها و انعکاس آنها می‌تواند خیلی بیشتر شود و بیماری کرونا در این زمینه اثری مثبت داشت.
لزوم حضور بیشتر اساتید بنام قرآنی در کانون‌ها
ایکنا ـ خلأ این است که کانون‌ها تعامل کمی با اساتید بنام و مطرح قرآنی دارند. برنامه‌ای برای رفع آن وجود دارد؟
نمی‌توان گفت که کم است. همه کانون‌ها استاد مشاور دارند هم کانون‌های مذهبی و هم غیرمذهبی. در کانون‌های قرآن و عترت بیشتر از اساتید برجسته قرآنی به عنوان مشاور، در صورتی که فرصت داشته باشند، استفاده می‌شود. استقبال از سوی دانشجویان معمولاً وجود داشته و از این اساتید وقت مشاوره می‌گیرند و اساتید در برنامه‌ها کمکشان می‌کنند. اتفاقاً در ارتقای اساتید در وزارتخانه یک بندی دیده شده که اگر استاد مشاور کانون‌ها باشند، برایشان امتیاز فرهنگی در نظر گرفته می‌شود.
با توجه به تعداد کانون‌ها، افراد، کیفیت و ... میزان حضور اساتید متفاوت است. در جایی ممکن است خیلی استقبال شود و در جای دیگری استقبال کمتر باشد. میتوان روی این موضوع بیشتر تمرکز کرد تا حضورشان بیشتر شود.
ایکنا ـ ارتقای کانون‌ها به دارالقرآن نیاز به فضا و امکانات بیشتری دارد؟ در این صورت منابع از چه طریقی تأمین خواهد شد؟
حداقل‌هایی نیاز است، ولی خیلی از این فعالیت‌ها مجازی انجام می‌شود و به فضا و مکان چندان نیازی نیست. اگر چنین طرحی پیش برود دانشگاه‌ها استقبال می‌کنند و امکانات بیشتری را در اختیار کانون‌ها خواهند گذاشت، چون فعالیت‌های کانونی منحصر به دانشجویان نیست، بلکه اساتید، کارکنان و ... می‌توانند در برنامه‌ها شرکت می‌کنند، به نظرم استقبال می‌شود و نمی‌خواهیم کارمند استخدام کنیم و به سالن آن‌چنانی نیاز نیست. ممکن است امکانات جزئی بخواهند که آنقدر به اعتبار و منابع نیاز ندارد.
ایکنا ـ غیر از دانشگاه امام صادق(ع) در کدام دانشگاه‌ها تجربه این طرح وجود دارد؟
دانشگاه‌های سیستان و بلوچستان و رفسنجان.
انتهای پیام
