با گذر از شالیزارهای سرسبز شیرود و عطر خوش بهار نارنج به روستای رشیدیه شهرستان تنکابن فعلی که همان کراتکوتی سابق است میرسیم. در وسط محل لابلای مزارع برنج و باغات پرتقال درخت چنار ۱۵متری خودنمایی میکند. نزدیکتر که میروید آستان امامزاده سیدابراهیم(ع)، در میان گورستان وسیعی به مساحت 10 هزار و ۵۵۰ مترمربع واقع شده است که ساختمان بقعه به تازگی بازسازی شده است و دارای امکانات رفاهی و بهداشتی و شبستان مسجد نیز است و مسجد قدیمی روستا نیز در محوطه بنای بقعه قرار دارد.
به اعتقاد اهالی از فرزندان امام موسی کاظم(ع) است و روی سر درب ورودی بقعه «امامزاده سیدابراهیم بن موسی الکاظم(ع)» نوشته شده است.
منوچهر ستوده مدرس دانشگاه در کتاب «از آستارا تا استرآیاد» صفحه ۴۸ در چنین گفتهاست: تنه چنار کهنسال کنار بقعه ۶۲۰ سانتىمتر بوده، ولى آن را قطع کردهاند و حدود دو متر از تنه آن باقى مانده است. طرح و نمای قدیمی آستان هم مدور بوده است و ایوانهای آن مربع شکل است و هر ایوان هشت ستون دارد که به عنوان حمال باقی است.
وی در این کتاب ادامه میدهد؛ طاق بقعه مدور سنگی شکل است و کاشیهایی به رنگهای مختلف بر دیوار داخلی بقعه دیده میشود. تنها یک درب به سمت پای بقعه چوبی وجود دارد که بالای آن طرح به شکل سنگ گوری قدیمى با عبارات وفات مرحوم مشهدى رمضان ولد مرحوم غلامعلى۱۲۷۲ هـ. ق نیز در بالای آستان مشاهده میشود.
به گزارش ایکنا در کنار مضجع شریف مقبره دو تن از علمای منطقه از جمله ملا علی مجتهد تنکابنی معروف به ملا علی تارک محله و شیخ ابراهیم مجتهدی تنکابنی معروف به ملا ابراهیم کاسگرمحلهای هم وجود دارد.
حسینى ثابت، متولّى بقعه در گفتوگو با ایکنا از مازندران، اظهار کرد: از زائران بىشمار این بقعه یاد مىکند؛ و این بهانهای شد برای تعمیرات و تجدید بنا در سال ۱۳۵۹ شمسی که ساختمان مدور گلی و سنگ و ساروجی آن با ساختمان سیمانی و ضریح چوبی با فلزی جایگزین شد. به گفته آقای سید میر بابا حسینی ثابت جد ایشان که هم نام با ایشان میباشد در ۱۰۲ سال پیش فوت کرده است، از متولیان امامزاده بوده است که حفظ و نگهداری ساختمان مدور آن دوره در اختیار ایشان بود و با پنج نسل کماکان تولیت و مراقبت از امامزاده در اختیار سادات حسینی ثابت است.
حسینی ثابت که ۴۵ سال است خادم امامزاده است از کتاب تاریخ شجره امامزادگان که در کتابخانه آستان قدس رضوی دیده است و اجداد خود نقل میکند که به از ورود امام رضا(ع) به درخواست امام هشتم شیعیان سید ابراهیم(ع) ۳۴ ساله برای تبلیغ به ایران میآید که در بین راه شناسایی و از ناحیه سینه و پای راست زخم برداشته که در روستای کراتکوتی ساکن میشود.
وی افزود: اجداد حسینیهای منطقه در زمینی به مساحت 300 متر برای وی اتاقی ساخته و این سید بزرگوار بعد از مدتی بر اثر جراحات وارده بیمار و از دنیا میرود که شاید بهتر باشد بگوئیم شهید شدند و در همان اتاق خود دفن شد. بعدها سادات حسینی زمینهای اطراف که نزدیک به 10 هکتار است را برای دفن اموات و ساخت مسجد، وقف حرم میکنند.
حسینی ثابت بیان کرد: در طول این سالها کرامات زیادی از این سید جلیلالقدر هم اتفاق افتاده که امید است تا زمانی که شفایافتگان زنده هستند این موارد هم ثبت و ضبط شود.
به گزارش ایکنا هر چند این احوالات مستند نیستند و سینه به سینه نقل شده است، اما امید است اداره اوقاف و پژوهشگران این سید جلیل را از قربت و مظلومیت در آورده و مشخص شود که اگه مسئولیت نظامی یا سپاهی نداشته چرا جراحت گرفته است؟ آیا او هم جز سرداران علوی یا کیایی منطقه بوده است که این چنین جراحات بر میدارد یا تنها یک معصوم زادهای است برای تبلیغ که زیر تیغ خصم دشمنان اهل بیت(ع) رفته است.
حجتالاسلام نیما ارزانی