اسلام جهان را برای انسان می‌خواهد

محمد‌هادی یدالله‌پور، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل، در گفت‌وگو با ایکنا از مازندران، بیان کرد: هیچ دوستی ناباب‌تر از دنیا نیست، قرآن کریم انسان را از مشغول شدن و تعلق به دنیا سخت برحذر داشته و دنیا را ابزاری برای کسب درجات آخرت می‌داند.

وی با بیان اینکه، کمتر می‌توان بخشی از آیات قرآن را قرائت کرد که در آن سخنی در مذمت دنیا نباشد، افزود: خداوند در آیه ۲۶ سوره مبارکه رعد «وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ؛ در حالی كه زندگی دنيا در برابر آخرت متاع ناچيزی است» دنیا را متاعی می‌داند که مدتی از آن بهره گرفته می‌شود چه بهتر است این متاع به‌عنوان وسیله‌ای جهت بندگی خداوند و کسب درجات آخرت باشد.

یدالله‌پور گفت: قرآن کریم در آیه ۳۳ سوره مبارکه نور، «...وَلَا تُكْرِهُوا فَتَيَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا...؛ و كنيزان خود را برای تحصيل متاع دنيا مجبور به خودفروشی نكنيد اگر آنها می‌‏‌خواهند پاك بمانند» متاع دنیا را به «عرض» توصف کرده است و اشاره به این حقیقت دارد که متاع دنیا به سرعت رو به زوال است و دل بستن به آن گرفتن دستگیره‌ای است که خود به جایی بند نیست.

وی افزود: در آیه ۲۸ سوره مبارکه کهف، «...وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا...؛ هرگز چشم‌های خود را، بخاطر زينتهای دنيا، از آنها برمگير» قرآن متاع دنیا را زینت می‌نامد تا اشاره به این حقیقت داشته باشد که آنچه شما در پی آن زندگی خود را تباه می‌کنید تنها ظاهرش آراسته است و آنگونه که می‌پندارید خواستنی نیست.

دنیا حقیقت نیست

این استادیار دانشگاه، گفت: در آیه ۳۲ سوره مبارکه انعام، «وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ؛ و زندگی دنيا چيزی جز بازی و سرگرمی نيست، و سرای آخرت برای آنها كه پرهيزگارند بهتر است آيا نمی‌انديشيد»، قرآن کریم، زندگی دنیا را لهو خوانده و اشاره دارد به اینکه پرداختن به دنیا موجب غفلت از آخرت و خسران بزرگ خواهد شد؛ و واژه «لعب» اشاره دارد به این حقیقت که دنیایی که شما آن را پسندیده‌اید و عمرتان را برای آبادیش صرف می‌کنید و آن را هدف خودتان قرار داده‌اید حقیقت نیست مثل خواب و خیالی زودگذر است.

وی افزود: قرآن کریم در آیه ۱۸۵ سوره مبارکه آل عمران، «...وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ؛ و زندگی دنيا چيزی جز سرمايه فريب نيست» آورده است: قرآن کریم دنیا را متاع فریب نامیده، تا بفهماند پرداختن به ظواهر دنیا دست دادن با شیطان و دل دادن به نیرنگ اوست و عاقبتش غفلت از آخرت و محروم ماندن از رحمت خداست.

یدالله‌پور بیان کرد: قرآن کریم در آیات بسیاری به توصیف دنیا پرداخته، گاه آن را متاع نامیده و گاهی زینت، گاهی نیز تعبیر به لهو و لعب کرده است، هدف قرآن از بیان چنین اوصافی آن است که جایگاه واقعی حیات دنیا را به انسان بشناساند. قرآن حیات دنیا را ابزاری برای کسب درجات قرب خداوند و بهشت رضوان الهی می‌داند و انسان را از اصالت بخشیدن به دنیا و هدف دانستن آن به شدت بر حذر می‌دارد.

وی با بیان اینکه ارزش انسان به کما‌ل‌هایی است که جست‌وجو می‌کند، تأکید کرد: رابطه انسان و دنیا اگر به‌صورت وابستگی انسان و طفیلی بودنش در آید، موجب محو و نابودی تمام ارزش‌های عالی انسان می‌شود.

یدالله‌پور اظهار کرد: از تعمق در قرآن و نهج‌البلاغه و سایر سخنان پیشوایان دین روشن می‌شود که اسلام ارزش جهان را پایین نیاورده، بلکه ارزش انسان را بالا برده است، اسلام جهان را برای انسان می‌خواهد نه انسان را برای جهان، و هدف اسلام بی‌اعتبار کردن ارزش‌های جهان نیست؛ بلکه احیای ارزش‌های انسان است.