«کرب زنی»؛ رسم ابراز ندامت و پشیمانی در عاشورا

طوبی اوصانلو، کارشناس میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از مازندران، با اشاره به یکی دیگر از شیوه‌های عزاداری شیعیان ایرانی، گفت: یکی از مراسم خاصه اقوام ساکن در استان‌های شمالی ایران، مازندران و گیلان شرقی «کَربْ زَنی» ( karp zani ) می‌گویند.

وی افزود: نام این آیین، در مازندران به گونه‌ی پیش گفته و در شرق گیلان با اندکی تفاوت: «کآرْبْ زنی»(karp zani) تلفظ می‌شود.

اوصلانلو تصریح کرد: «کرب زنی» معمولاٌ در ماه محرم و در دهه‌ی نخستین این ماه برگزار می‌شده که موسوم به عاشورا و مصادف با سالگرد شهید شدن امام سوم شیعیان «حسین ابن علی(ع)» است

وی افزود: در این آیین حرکاتی نمادین از عملکرد نادمانه‌ی اقوام و طوایفی است که به هنگام وقوع نبرد، میان امام سوم شیعیان حسین ابن علی(ع) و یزید بن معاویه در دشت نینوا و صحرای کربلا ساکن بودند و این رسم در واقع ابراز ندامت و پشیمانی این اقوم است.

کارشناس میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری مازندران ادامه داد: «کرب» قطعه چوبی است تراشیده شده، به اندازه‌هایی که در کف دست جا می‌شود و سطح بیرونی آن صاف است. در پشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست می افتد، کرپ در کف دست قرار می گیرد و انگشتان بر گرد آن حفاظ می شوند.یک جفت کرپ را در دست می گیرند و به آهنگ نوحه ای که خوانده می‌شود،آنها را بر هم می کوبند.