سروده‌ای تقدیم به رهبر انقلاب

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ روایتی هست که ۲۴ تیرماه تاریخ تولد رهبر معظم انقلاب است، در همین راستا روایتی از تاریخ دقیق تولد رهبر انقلاب از زبان خود ایشان به‌شرح ذیل منتشر می‌شود:
صحبت‌های آقا که تمام می‌شود، رئیس مرکز آمار اجازه می‌گیرد تا فرم سرشماری مربوط به حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را پر کند. رهبر هم از او می‌پرسند: «کارت شناسایی هم که آوردید؟» و با خنده حضار و پاسخ مثبت عادل آذر، سرشماری آغاز می‌شود.
اولین سؤال: نام و نام خانوادگی؟
ــ سید علی حسینی خامنه‌ای.
جمعیت صلوات می‌فرستد.
سؤال دوم، تاریخ تولد؟
ــ تیرماه ۱۳۱۸. البته این در شناسنامه است، ظاهراً تاریخ صحیح باید فروردین‌ماه باشد.
جمعیت مجدداً صلوات می‌فرستد. قبل از اینکه عادل آذر به سؤال بعدی برسد، آقا می‌گوید: «نمی‌شود که با هر سؤال یک صلوات بفرستید».
عادل آذر از نحوه تصرف منزل می‌پرسد: ملکی؟ استیجاری؟ در برابر خدمت؟
ــ منزل ما سازمانی است.
گوش همه تیز شده که از سایر اطلاعات رهبر هم باخبر شوند که مأمور سرشماری می‌گوید بقیه سؤال‌ها باشد برای بعد، چون باید اعضای خانوار فهرست شوند، اما انگار آقا خیالشان از همه اطلاعاتی که می‌خواهند بدهند، راحت است: «ما اعضایی نداریم. فقط ۲ نفریم. کارت ملی خودم را هم آورده‌ام».
لبخند روی لب میهمانان می‌نشیند و همه مجدداً آماده ضبط اطلاعات نفوس و مسکن رهبر می‌شوند، اما مأمور سرشماری می‌گوید این کار حدود ۲۰ دقیقه وقت می‌گیرد و کار را به بعد موکول می‌کند؛ گویا مأمور آمار در حفظ اسرار مردم عزمی جدی دارد.
جلسه تمام می‌شود و قرار می‌شود خود رئیس مرکز آمار ایران برای تکمیل فرم اطلاعات آیت‌الله «سید علی حسینی خامنه‌ای» اقدام کند، کاری که برای سران قوا و چند نفر دیگر از مسئولین درجه اول هم انجام خواهد داد.
روایت فوق، گوشه‌ای از شرکت رهبر انقلاب در سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ بود، رهبر انقلاب در این دیدار به ماه دقیق تولد خود اشاره کرده و از فروردین ماه نام می‌برد.

براساس این گزارش؛ رضا نباتی، شاعر آئینی و پژوهشگر قرآن شعری با عنوان «آقا همیشه آقاست» را به همین مناسبت به رهبر معظم انقلاب تقدیم کرده است. این سروده را در ادامه می‌خوانید؛

از هر طرف نوشتم: «آقا»؛ همیشه آقاست
آقای دلنوازم، نامش همیشه زیباست
آن سید حسینی، با هیبت خمینی (ره)
فخر تمام عالم، حرفش چنان مسیحاست
با دشمنان ایران، هرگز نبسته پیمان
رمزش خدا و قرآن، این نکته‌ای هویداست
شکر خدا که دیدیم، دوران حضرتش را
از لعل او چشیدیم، قندی که فیض عظماست
در کوی نیک‌نامان، در مهد دین و ایمان
این عزت و بزرگی، با نام اوست برجاست
آزادگان عالَم، دلبسته مرامش
در او عیان خمینی است، او را جهان، تمناست
این عطر خوش که عالم، مست از شمیم اویند
کاز او رسد به جان‌ها ... عطر عزیز زهراست
این انقلاب زیبا، کی می‌رسد به مقصد؟
ما را ظهور مهدی (عج) پایان این معماست
این عزت و بزرگی، مرهون انقلاب است
این انقلاب عظمی، تدبیر پیر داناست
گر در پناه وحدت، کوشیم بهر خدمت
در پرتو ولایت، آینده هم شکوفاست
من دوست دارم آن را، کز او کند حمایت
در دین و مذهب من، این معنی «تَولی» ست
آن را که دشمنی کرد با راه و رسم «آقا»
من همرهش نباشم؛ این معنی «تَبری» ست
آقا همیشه گوید از وحدت و اُخوت
از تفرقه نگویید، آقا از آن مُبراست
دشمن نمی‌تواند او را ز ما ستاند.
تسخیر عشق او من، سلطان قلب و جان‌هاست
ایران شود گلستان، با پرچم سه رنگش
با دست رهبر عشق، ایران چه نیک سیماست
این سرزمین که نامش، معنا شود «نجابت»
با مردمان خوشخو، نامش چه با مُسماست!
آموخت ملتش را رمز بقا و توفیق
رمز «جهاد و کوشش»، آن راز و رمز اینجاست
دشمن‌شناسی آموخت، مردان این وطن را
تا دوستش نگیرند، ... این راه و رسم فرداست
دشمن همیشه «گرگ» است، از هر طرف که خوانی
کاز هر طرف نویسی، او «دزد» نان و جان‌هاست‌
ای صاحب کرامت! بادا سرت سلامت
ما را شفاعتی کن، آن روز روز عظماست
ای ماهتاب ایمان! کی آفتاب خوبان؟
از در در آید آن روز؟ روزی که شور برپاست
در چهره و جمالت وان وصف بی‌مثالت
یابم نشان ز مهدی (عج)، مهدی تو را تماشاست
با افتخار گوییم: جان‌ها فدای چشمت
در پرتو شهادت، جان‌ها بر آن مهیاست
انتهای پیام