عفو؛ نمایشی از اوج مکارم اخلاقی
گروه معارف ــ عضو هیئت علمی دانشگاه بابل گفت: عفو و گذشت از گناه، خطا و لغزش‌های دیگران، از جمله اخلاق کریمانه‌ای است که شخصیت انسانی را به مکارم اخلاقی نزدیک می‌کند و اوج اخلاق شخص را به نمایش می‌گذارد.
محمدهادی یدالله‌پور، عضو هیئت علمی دانشگاه بابل در گفت‌وگو با ایکنا از مازندران، اظهار کرد: عفو و گذشت از گناه، خطا و لغزش‌های دیگران و خودداری از مجازات و تنبیه، از جمله اخلاق کریمانه‌ای است که شخصیت انسانی را به مکارم اخلاقی نزدیک می‌کند و اوج اخلاقی شحص را به نمایش می‌گذارد.
وی با بیان اینکه در آیات قرآنی عفو و بخشیدن دیگران از مصادیق احسان دانسته شده و در روایات معتبر از معصومان(ع) اوج مکارم اخلاقی و بزرگواری‌ها معرفی شده است، افزود: عفو، یک نوع نرمش قهرمانانه و روش بزرگوارانه و برخورد مهربانانه است که از بلند نظری، سعی صدر، بردباری و متانت اخلاقی فرد حکایت می کند اما در انتقام جویی و کینه توزی، نفرت و دشمنی حاکم می‌شود.
یدالله پور با بیان اینکه، جواز عفو در جایی است که خطا و اشتباه در اثر بی‌خبری، غفلت، جهل، حسد و کم ظریفیتی خطا کار باشد، تصریح کرد: مکتب انسان‌ساز اسلامی در مورد ظلم‌های فردی از عفو و بخشش سخن می‌گوید و به ستم دیده‌ای که بر ظالم خود دست یافته درس خلاق و فضیلت می‌دهد و او را مدیون انسانیت خویش می‌کند اما گر بخشش موجب گستاخی طرف شود دیگر جای عفو نیست.
وی ادامه داد: هرگاه عفو و گذشت‌های بزرگوارانه و چشم پوشی‌های کریمانه، به شیوهای آگاهانه انجام بگیرد، برکت‌ها و سازندگی‌های فراوانی را به همراه خواهد داشت که از جمله ثمرات دنیوی، می‌تواند موجب عزت فرد عفوکننده شده و بر درجه و مرتبه او بیفزاید و امنیت و محبوبیت اجتماعی را نصیب او کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه، ورود به بهشت و اجر و پاداش خداوند از آثار این رفتار در آخرت است، گفت: توجه به قدرت و عفو الهی، توجه به ظرفیت و توانایی خود، توجه به آمرزش خداوند، کظم غیظ از جمله راه های بخشش دیگران است.
انتهای پیام
